نارگیل خواص زیادی برای بدن دارد. این میوه خوشمزه باعث تنظیم قند خون میشود، سرشار از پتاسیم و آنتی اکسیدان است و به هضم غذا کمک می‌کند. علاوه بر این التهاب بدن را نیز کاهش می‌دهد.نارگیل می تواند بخشی از رژیم های غذایی روزانه بسیاری از افراد باشد. این گیاه بسیار مغذی و سرشار از فیبر ، ویتامین ها و مواد معدنی است و بخشی از تغذیه افراد رادر بسیاری از جزایر جهان را تأمین می کند.نارگیل ها برای افراد دیابتی از مزایای بسیاری برخوردار هستند.
نارگیل ها از چربی اشباع طبیعی و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه و متوسط (MCFAs) مانند اسید لوریک سرشارهستند.اسید لوریک در بدن به مونولاورین تبدیل می شود ، یک ترکیب مفید که طیف گسترده ای از ارگانیسم های ایجاد کننده بیماری را از بین می برد. از این ماده برای مبارزه با سرماخوردگی و عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا استفاده می شود.
نارگیل همچنین حاوی مواد مغذی زیر است که می تواند فوایدی برای بدن داشته باشد:
شیر نارگیل از فشردن گوشت نارگیل به دست می آید و از نظر ارزش غذایی بسیار شبیه گوشت نارگیل است و فیبر و پروتئین فراوان دارد اما از نظر مواد معدنی همچون آهن، کلسیم، منیزیم، فسفر، روی، مس، منگنز و سلنیوم غنی تر از گوشت نارگیل بوده و حاوی ویتامین های C و E و B، استرول های گیاهی و کالری فراوان به دست آمده از چربی می باشد. شیر نارگیل می تواند به دو شکل اصلی به وجود آید:
علاوه بر اینها ، برخی از اشکال شیر نارگیل غلیظ تر به شدت فرآوری شده و شامل امولسیون می شوند ، که ممکن است برای سلامتی روده بد باشد و خطر چاقی و سندرم متابولیک را افزایش دهد.
گوشت نارگیل (پوسته های سفید آن) دارای فیبر، پروتئین، مواد معدنی همچون منگنز، سلنیوم، آهن و همچنین ویتامین C و B به همراه استرول های گیاهی می باشد.این ماده غذایی از نظر کالری به دست آمده از چربی های اشباع و اسیدهای چرب امگا 6 در سطح بالایی قرار دارد. آرد نارگیل نیز در واقع گوشت نارگیل آسیاب شده می باشد.گوشت و آرد نارگیل حاوی فیبر فراوان هستند و استفاده از آن ها در غذاهای مختلف یا پخت نان و کلوچه باعث کاهش شاخص گلیسمی و بار گلیسمی مواد غذایی مختلف می شود و برای دیابتی ها مفید است.
آرد نارگیل سرشار از فیبر غذایی است که می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و کاهش کلسترول کمک کند.از آنجا که در مقایسه با آردهایی مانند گندم و ذرت از کربوهیدرات کمتری برخوردار است ، برای مبتلایان به دیابت بسیار مفید است زیرا تأثیر خفیفی بر میزان قند خون دارد.این ماده همچنین فاقد گلوتن است و این امر گزینه ای ایده آل برای مبتلایان به سلیاک است ( یک بیماری خود ایمنی که افراد مبتلا به دیابت نوع 1 بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند).بعلاوه ، آرد نارگیل منبع خوبی برای پروتئین است ، که شما را به مدت طولانی پر نگه می دارد و برای ترمیم سلول ها و رشد آنها بسیار ارزشمند است.
روغن نارگیل سرشار از کالری به دست آمده از چربی های اشباع و اسیدهای چرب امگا 6 و فاقد ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین یا فیبر می باشد، یعنی چربی خالص!چربی های موجود در روغن نارگیل از نوع تری گلیسرول های زنجیره متوسط یا MCT هستند، این چربی ها اگرچه به کاهش وزن کمک می کنند اما این تاثیر چندان قابل توجه نیست، مثلا مطالعه ای نشان داده افرادی که روغن نارگیل مصرف می کنند بعد از 6 ماه به طور میانگین حدود 3 کیلوگرم کاهش وزن دارند.روغن نارگیل به افزایش کلسترول خوب و کاهش کلسترول بد خون کمک می کند، تاثیر خوبی در آب کردن چربی های شکمی – که از عوامل بروز بیماری های قلبی است داشته و باعث کاهش سرعت پیشرفت بیماری آلزایمر می شود.
بررسی اخیر نشان داده MCT موجود در روغن نارگیل به طور مستقیم توسط روده جذب شده و پس از ورود به کبد به عنوان منبع انرژی این اندام استفاده می شود.اگرچه مطالعه انسانی کافی در این زمینه وجود ندارد اما با توجه به نتایج حاصل از مطالعات حیوانی MCT ها مقاومت به انسولین و عملکرد انسولین در بدن موش های دیابتی را نیز بهبود بخشیده اند.
روغن نارگیل برای استفاده روی پوست دارای خواص زیادی است ، اما می تواند در هنگام استفاده (به روشی مشابه کره)بخشی از رژیم غذایی ما نیز باشد.تحقیقات در مقیاس کوچک نشان می دهد که روغن نارگیل ممکن است به کاهش چربی دور کمر ، کاهش مقاومت به انسولین و بالا بردن سطح کلسترول HDL (کلسترول خوب) کمک کند.با این حال ، این تحقیق به اندازه کافی قطعی نیست تا بیان کند که روغن نارگیل از نظر کاهش چاقی ، مقاومت به انسولین یا بیماری قلبی واقعا و دقیقا به چه اندازه مفید است.روغن نارگیل همچنین حدود 20 درصد کالری بیشتری نسبت به همان مقدار کره دارد.
توصیه می شود به اصل بودن روغن نارگیل توجه داشته و از مصرف روغن نارگیل فراوری شده اجتناب کنید. اگر از روغن نارگیل برای پخت و پز استفاده می کنید آن را در معرض گرمای زیاد قرار ندهید زیرا باعث خراب شدن روغن و کاهش خواص آن می شود.
آب نارگیل غالبا به عنوان دارویی مناسب برای جلوگیری از خماری و گیجی مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا به طور طبیعی پر از الکترولیت (نمک و مواد معدنی) است که می تواند حالت تهوع و یا استفراغ را برطرف کند.آب نارگیل مایع روشن گرفته شده از نارگیل های سبز جوان است. از آنجایی که به طور عمده متشکل از آب است و دارای گوشت نارگیل نیست ، دارای چربی ناچیزی است و نیز بسیار کم کالری است.
به طور کلی آب نارگیل برای مبتلایان به دیابت توصیه نمی شود. این آب حاوی سطح بالای پتاسیم است که می تواند باعث افزایش شدید پتاسیم در خون شود، اگرچه این مورد در بیمارانی دیده شده که برای مدت طولانی روزانه 1 لیتر آب نارگیل می نوشیده اند.با وجود همه فوایدی که به آن ها اشاره شد مطالعات انجام شده درباره رابطه نارگیل و دیابت به جز مورد شاخص گلیسمی پایین گوشت و آرد نارگیل در مراحل ابتدایی قرار دارند، به همین دلیل توصیه می شود بیماران دیابتی از مصرف بیش از حد نارگیل و فراورده های آن اجتناب کرده و هر هفته به طور میانگین 2 تا 3 بار روغن نارگیل، گوشت یا آرد نارگیل میل کنند و در این مدت از کنترل کالری مصرفی خود غافل نشوند.
آب نارگیل برای رفع عطش در روزهای گرم تابستان بسیار مفید است.همچنین به کاهش وزن کمک می‌کند، احساس گرسنگی را کاهش می‌دهد.و فرد پس از نوشیدن آن، احساس سیری می‌کند.آب نارگیل (مایع داخل میوه نارگیل) یکی از نوشیدنی‌های مغذی، نشاط آور و انرژی‌زای طبیعی با ارزش غذایی بالا است.
در فصل تابستان بدن انسان به دلیل تعریق زیاد، مقدار قابل توجهی آب از دست می‌دهد.و آب نارگیل به دلیل دارا بودن «الکترولیت پتاسیم» و تأمین ترکیب الکترولیتی در مایعات بدن، نوشیدنی سودمندی برای رفع تشنگی است.
آب نارگیل همچنین به کاهش وزن کمک می‌کند، احساس گرسنگی را کاهش می‌دهد و فرد پس از نوشیدن آن، احساس سیری می‌کند.
این نوشیدنی همچنین تأثیر مفید در کنترل میزان قند خون دارد و از این جهت انتخاب مناسبی برای افراد دیابتی است.
آب نارگیل سرشار از ریزمغذی‌های ضروری برای بدن همچون ویتامین ب کمپلکس، آمینواسیدها، آنزیم‌ها و ویتامین C است.
شیر نارگیل نشانه‌های بسیاری از بیماری‌ها از جمله گلودرد و زخم معده را تسکین می‌دهد.
آیا عاشق نارگیل تازه هستید؟ اگر این طور است هر بار چقدر از این میوه خوشمزه میل می کنید؟ احتمالا مقدار زیادی نخواهد بود زیرا جویدن تکه های درشت نارگیل سخت است و معمولا به جای آن از نارگیل تازه رنده شده یا خرد شده داخل غذاهای خود استفاده می کنید.
به دلیل مصرف مقدار ناچیز نارگیل در طول روز، سهم این میوه در مصرف کربوهیدرات های کل روزانه چندان قابل توجه نمی باشد و اگر بخواهیم استانداردی برای نارگیل مصرفی به عنوان یک میان وعده خوب مشخص کنیم این مقدار به اندازه یک مربع 5 سانتی متری با ضخامت 1.25 سانتی متر (حدود 45 گرم) خواهد بود.به گفته وزارت کشاورزی ایالات متحده، کربوهیدرات کل موجود در 45 گرم نارگیل حدود 6.9 گرم است که تقریبا 2 درصد نیاز روزانه بدن ما به این ماده را برطرف می کند و جالب تر این که از این 6.9 گرم تنها 2.8 گرم آن را قند تشکیل می دهد.
نارگیل منبع استثنایی فیبر محسوب می شود تا جایی که در برخی مناطق فیبر موجود در نارگیل را به صورت کپسول بسته بندی کرده و به عنوان مکمل به افرادی که دچار کمبود این نوع فیبر هستند عرضه می کنند.در مقدار میان وعده ای که قبلا ذکر کردیم حدود 4 گرم فیبر وجود دارد که 16 درصد نیاز روزانه بدن به فیبر را تامین می کند و بی تردید میوه ای که بتواند در کنار تنها 2 درصد کربوهیدرات 16 درصد فیبر به بدن ما بدهد انتخاب هوشمندانه ای برای افراد دیابتی خواهد بود.
نارگیل مقدار زیادی چربی دارد و به خصوص چربی های اشباع شده موجود در آن در سطح بالایی قرار دارد، بنابراین اگر به وزن خود حساس هستید و قصد دارید از شر چربی های اضافه بدن تان خلاص شوید بهتر است فکر مصرف بیش از حد نارگیل را از ذهن خود بیرون کنید!اگرچه این چربی ها می توانند مفید باشند، زیرا مصرف آن ها به همراه فیبر باعث احساس سیری طولانی مدت در فرد می شود که به نوبه خود تاثیر خوبی در کاهش میان وعده ها داشته و به کاهش وزن و مدیریت قند خون کمک می کند.
اگر بخواهیم یک نتیجه گیری کلی درباره مصرف نارگیل تازه در افراد دیابتی داشته باشیم توصیه می کنیم دیابتی ها مصرف نارگیل را در حد اعتدال نگه داشته و از زیاده روی اجتناب کنند.در ضمن اگر به نارگیل تازه دسترسی ندارید 28 گرم نارگیل خشک معادل یک مربع نارگیل تازه با ابعادی است که قبلا درباره آن صحبت کردیم.
همچنین توصیه اکید می شود دور مصرف نارگیل های حاوی افزودنی های قندی که در فروشگاه ها عرضه می شود خط قرمز بکشید.
