کدام کفش ها برای افراد دیابتی مناسب نیست
عدم کنترل مناسب قند خون می‌تواند به بسیاری از بخش‌های بدن از جمله عصب‌ها و رگ‌های خونی که به پا می‌رسند، آسیب وارد کند. به همین دلیل، افرادی که مبتلا به دیابت می‌باشند، بیشتر در معرض خطر بروز مشکلاتی در پاها هستند. پوشیدن کفش‌هایی که طراحی ویژه‌ای دارند، می‌تواند این خطر را کاهش داده و گردش خون سالم در پاها را بهبود ببخشد. در این مقاله به بررسی کدام کفش ها برای افراد دیابتی مناسب نیست می پردازیم با ما همراه باشید.
قند خون بالا منجر به گردش خون ضعیف در بدن می‌شود. همچنین ممکن است به عصب‌های پا صدمه بزند که به آن نوروپاتی گفته می‌شود. نوروپاتی می‌تواند باعث بی‌حسی در پاها شود، که در این صورت اگر پای فرد، بریده شده یا آسیب ببیند، متوجه آن نخواهد شد. اگر بریدگی روی پا درمان نشود، دچار عفونت می‌شود.گردش خون ضعیف نیز بهبودی بریدگی و عفونت را با مشکل مواجه می‌کند. وقتی جریان خون در پاها کاهش می یابد، زخم ها به آهستگی التیام می یابند ؛ اینها دو تهدید بزرگ، مانند پینه یا انگشت چکشی، می توانند نقاط فشاری ایجاد کنند که منجر به زخم می شود. هر نوع جراحت یا آسیب به پای بیماران باعث نگرانی هایی می شود، اما زخم ها آسیب هایی هستند که منجر به مشکلات جدی می شود اگر تشخیص داده نشوند و درمان نشود. در بدترین حالت، عوارض پا می تواند منجر به قطع عضو شود. اغلب عوارض کف پا بعد از مدت 10-15 سال پس از ابتلا به دیابت رخ می دهد. برای افرادی که تحت کنترل بسیار ضعیفی قرار دارند، مشکلات ممکن است زودتر اتفاق بیافتد.
باعث فشار روی انگشتان و ایجاد زخم می‌شوند.
پا در آن‌ها ثابت نمی‌ماند و احتمال ساییدگی یا ضربه خوردن بالا می‌رود.
تعادل را به هم می‌زنند، فشار روی پا زیاد است و خطر زخم افزایش می‌یابد.
تنگی کفش باعث فشار و زخم می‌شود؛ گشادی بیش‌ازحد هم منجر به ساییدگی پوست و تاول می‌شود.
باعث توزیع نامناسب وزن شده و خطر آسیب‌دیدگی را افزایش می‌دهند.
این نوع دوخت‌ها می‌توانند پوست حساس دیابتی را دچار زخم یا تاول کنند.
باعث عرق کردن بیش‌ازحد، رطوبت و ایجاد عفونت قارچی می‌شوند.
کفش مخصوص افراد دیابتی باید شامل ویژگی‌های خاصی باشند. که برای بیماران دیابتی که مستعد برخی مشکلات در پاها هستند، راحت باشد. بهترین کفش‌های دیابتی شامل ویژگی‌ها و کیفیت‌هایی است.
تا انگشتان به‌راحتی در کفش قرار بگیرند و به هم فشار نیاید.
از فشار روی انگشت شست و دیگر انگشتان جلوگیری می‌کند.
کفی باید نرم، دارای قوس مناسب باشد.
کفی باید قابل شست‌وشو و خشک شدن سریع داشته باشد.
تا پوست پا را تحریک نکند و باعث زخم یا تاول نشود.
برای توزیع مناسب وزن بدن و جلوگیری از فشار روی نقاط حساس پا.
برای جلوگیری از تعریق، بوی بد و رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها.
برای جلوگیری از افتادن یا سر خوردن، مخصوصاً در سالمندان دیابتی.
برای اینکه کفش دقیقاً روی پا فیت شود، نه خیلی تنگ و نه خیلی گشاد.
پایداری بیشتری ایجاد می‌کند و از آسیب به پا جلوگیری می‌شود.
