عفونت ریه می تواند در اثر ویروس، باکتری و حتی گاهی قارچ ایجاد شود. یکی از شایع ترین انواع عفونت های ریه ذات الریه نامیده می شود. ذات الریه ، که بر کیسه های هوای کوچکتر ریه ها تأثیر می گذارد ، بیشتر در اثر باکتری های مسری ایجاد می شود ، اما می تواند در اثر ویروس نیز ایجاد شود. فرد پس از عطسه یا سرفه فرد آلوده و تنفس باکتری ها یا ویروس های او به این عفونت آلوده می شود
هنگامی که لوله های بزرگ برونشی که هوا را به داخل ریه های شما می‌برند و از آن خارج می سازند بتوانند ریه های شما را آلوده کنند به آن برونشیت گفته می شود. برونشیت بیشتر از طریق ویروس ایجاد می شود تا باکتری
ویروس ها همچنین می توانند به ریه ها یا معابر هوایی که به ریه ها می رسند حمله کنند. به این حالت برونشیولیت گفته می شود. برونشیولیت ویروسی بیشتر در نوزادان مشاهده می شود عفونت های ریه مانند ذات الریه معمولاً خفیف هستند، اما گاهی جدی هم می تواند باشد ، به خصوص برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیف شده یا شرایط مزمنی مانند بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) دارند
اگر مبتلا به عفونت ریه هستید، شایعترین علائم موارد زیر هستند
سرفه کمک می‌کند تا بدن شما از مخاطی که بر اثر التهاب راه‌های هوایی و ریه‌ها ایجاد می‌شود، خلاص شود. این مخاط همچنین ممکن است حاوی خون باشد. شما با برونشیت یا ذات الریه، ممکن است سرفه‌ای ایجاد کنید که مخاطی ضخیم داشته باشد و ممکن است رنگ آن هم مشخص باشد. از جمله:
شفاف
سفید
سبز
زرد مایل به خاکستری
حتی بعد از بهبود علائم دیگر، سرفه می‌تواند چندین هفته بماند
درد قفسه سینه که در اثر عفونت ریه ایجاد می‌شود، اغلب به صورت تیز یا سوزاننده توصیف می‌شود. در هنگام سرفه یا نفس کشیدن عمیق، درد قفسه سینه بدتر می‌شود. گاهی اوقات دردهای شدید می‌تواند در قسمت میانی تا پشت شما احساس شود
هنگامی که بدن شما سعی در مقابله با عفونت دارد، تب ایجاد می‌شود. دمای معمولی بدن معمولاً در حدود ۹۸٫۶ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتی گراد) است اگر عفونت باکتریایی ریه دارید، تب شما ممکن است به اندازه ۱۰۵ درجه فارنهایت خطرناک (۴۰٫۵ درجه سانتیگراد) افزایش یابد هر تب بالا بالای ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) اغلب منجر به بسیاری از علائم دیگر از جمله
تعریق
لرز
دردهای عضلانی
کمبود اب بدن
سردرد
ضعف
اگر تب شما بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) است یا بیش از سه روز ادامه دارد باید به پزشک مراجعه کنید
عضلات و کمر شما ممکن است در هنگام ابتلا به عفونت ریه درد کند. به این عارضه میالژی گفته می‌شود. بعضی اوقات می‌توانید در عضلات خود التهاب ایجاد کنید که در صورت ابتلا به عفونت نیز می‌تواند به درد بدن منجر شود
آبریزش بینی و سایر علائم آنفلوانزا مانند نظیر عطسه، اغلب با عفونت ریه‌ای شبیه برونشیت همراه است
تنگی نفس به این معنی است که احساس می‌کنید تنفس دشوار است یا نمی‌توانید نفس بکشید. اگر در تنفس مشکل دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید
معمولاً وقتی بدن شما با عفونت مبارزه می‌کند احساس تنبلی و خستگی می‌کنید. استراحت در این مدت بسیار مهم است
هنگام بازدم یا بیرون دادن نفس، ممکن است صدای سوت‌های پر صدا که به عنوان خس خس معروف است، بشنوید. این حالت نتیجه باریک شدن مجاری هوایی یا التهاب می‌شود
به دلیل کمبود اکسیژن ممکن است رنگ لب یا ناخن‌های شما کمی به رنگ آبی متمایل شود
یکی از علائم حکایت از عفونت ریه، صدای ترک خوردگی در انتهای ریه‌ها است، که به عنوان کراکل یا ترک‌های bibasilar نیز شناخته می‌شود. پزشک می‌تواند با استفاده از ابزاری به نام استتوسکوپ یا گوشی طبی این صدا‌ها را بشنود
این دوره زمانی است که ویروس در بدن مستقر می‌شود. ویروس ها برای فعالیت وارد سلول های بدن شده و آنها را از چنگ‌تان درمی‌آورند کرونا ویروس به طور رسمی SARS CoV-2 (مختصر شده سندروم تنفسی کروناویروس دو) نامیده می‌شود. ویروس می‌تواند با تنفس وارد بدن شود (وقتی فردی در نزدیکی سرفه می‌کند) یا از طریق تماس با سطح آلوده و سپس مالیدن دست به صورت. این ویروس ابتدا سلول‌هایی که گلو، راه‌های هوایی و ریه ها را فرش کرده‌اند، آلوده کرده و آنها را تبدیل به کارخانه کروناویروس می‌کند. در نتیجه ویروس های جدید بسیار زیادی تولید می‌شود تا سلول های بیشتری را آلوده کنند در این مرحله ابتدایی شما بیمار نبوده و بعضی از افراد شاید هرگز علائمی نشان ندهند. دوره کمون، زمان بین آلودگی و ظهور اولین علائم بسیار متفاوت است، ولی به طور متوسط ۵ روز است
این چیزی است که بیشتر افراد تجربه خواهند کرد. کووید ۱۹ عفونت ملایمی است که از هر ۱۰ نفر ۸ نفر را درگیر می‌کند و علائم اصلی آن سرفه و تب می‌باشد. بدن درد، سوزش گلو و سردرد هم محتمل هستند ولی حتمی نیستند تب نتیجه پاسخ سیستم ایمنی شما به آلودگی و عفونت است. سیستم ایمنی ویروس را به عنوان دشمن مهاجم تشخیص داده و بدن را با آزاد سازی مواد شیمیایی به نام سایتوکاین از وجود یک مشکل آگاه می‌کند. همین باعث تشدید سیستم ایمنی و ایجاد بدن درد و تب می‌شود سرفه در ابتدا خشک است (محتویاتی همراه ان نیست) و احتمالاً این امر به خاطر تحریک شدن سلول‌ها ناشی از آلوده شدن آنها به ویروس است. برخی از افراد شروع به سرفه همراه با خلط می‌کنند، مخاط ضخیم حاوی سلولهای مرده ریه که توسط ویروس کشته شده‌‌اند این علائم با استراحت، مایعات فراوان و پاراستامول درمان می‌شوند و نیاز به مراقبت های تخصصی بیمارستانی ندارند. این مرحله حدود یک هفته طول می‌کشد. اکثر افراد بهبود می‌یابند چون سیستم ایمنی بدن آنها با ویروس مقابله کرده است. با این حال برخی از آنها درگیر نوع بدتری از کووئید ۱۹ می‌شوند در حال حاضر این بهترین چیزی است که در مورد این مرحله می‌فهمیم. با این وجود مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد این بیماری می‌تواند علائمی‌که بیشتر شبیه سرماخوردگی است را نشان دهد، مانند آبریزش‌بینی
اگر بیماری پیشرفت کند به خاطر واکنش بیش از حد سیستم ایمنی خواهد بود. سیگنال های شیمیایی (سایتوکاین ها) باعث ایجاد التهاب می‌شوند که باید با دقت تنظیم و تعدیل شود. التهاب بیش از اندازه می‌تواند باعث آسیب در بدن شود دکتر ناتالی مک‌درموت از کینگز کالج لندن گفت :این ویروس باعث عدم تعادل در پاسخ ایمنی می‌شود. التهاب بیش از حد وجود دارد که چگونگی ایجاد این تاثیر را نمی‌دانیم. به التهاب ریه ها پنومونیا گفته می‌شود اگر می‌توانستیم از دهان تا نای و لوله های ریز درون ریه ها سفری داشته باشیم، در نهایت به کیسه‌های هوایی کوچک می‌رسیم. اینجاست که اکسیژن به خون منتقل و دی اکسید کربن از بدن خارج می‌شود. اما در پنومونی این کیسه های کوچک از آب پر می‌شوند و مشکلات تنفسی و تنگی نفس را در پی دارد. بعضی از افراد برای نفس کشیدن به دستگاه تنفس مصنوعی احتیاج پیدا می‌کنند. بر اساس اطلاعات رسیده از چین این مرحله ۱۴ درصد از افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد
تخمین زده می‌شود که ۶ درصد از موارد به سمت وخامت می‌روند. در این مرحله بدن شروع به شکست خوردن می‌کند و احتمال جدی مرگ وجود دارد. مشکل این است که سیستم ایمنی اکنون از کنترل خارج شده و باعث آسیب به بدن می‌شود. وقتی فشار خون به سطح خطرناکی پایین بیاید می‌تواند منجر به شوک سپتیک شود. اندام ها به درستی کار نمی‌کنند تا جایی که به طور کامل از کار می‌افتند سندرم دیسترس تنفسی حاد ناشی از التهاب گسترده در ریه هاست که باعث توقف اکسیژن گیری مورد نیاز برای بقای بدن می‌شود. همچنین احتمال اختلال کلیه ها و در نتیجه تصفیه نشدن خون و آسیب روده ها نیز وجود دارد. دکتر بهارات پانخانیا اظهار داشت: این ویروس چنان التهاب گسترده ای را ایجاد می‌کند که بدن تسلیم می‌شود و به نارسایی چند عضو منجر می‌شود. اگر سیستم ایمنی نتواند جلوی ویروس مقاومت کند در هر گوشه بدن گسترش می‌یابد که باز صدمات بیشتری را به دنبال خواهد داشت درمان در این مرحله بسیار تهاجمی‌خواهد بود و می‌تواند اکسیژناسیون غشایی برون پیکری باشد. این در اصل یک ریه مصنوعی است که خون را از طریق لوله های ضخیم از بدن خارج، سپس آن را اکسیژن دار و دوباره به داخل بدن پمپ می‌کند. اما سرانجام آسیب می‌تواند به میزان کشندگی برسد و ارگان‌ها دیگر قادر به زنده نگه داشتن بدن نیستند
