علل پر ادراری در افراد دیابتی
تعداد دفعات ادرار در افراد دیابتی بیشتر از حد طبیعی آن برای افراد نرمال است، اگر این تعداد برای یک فرد عادی 5 تا 6 بار در طی 24 ساعت روز باشد، این تعداد برای یک فرد دیابتی به بیش از 10 بار می‌رسد. البته که موارد مختلفی از جمله مقدار مایعات مصرفی (مصرف کافئین و مواد محرک) در این تعداد موثر هستند. در ادامه به علل پر ادراری در افراد دیابتی خواهیم پرداخت.
زمانی که حجم ادرار تولید شده توسط کلیه‌ها بیشتر از ۲.۵ یا ۳ لیتر در شبانه روز باشد به آن «پرادراری» می‌گویند. حجم طبیعی ادرار در هر شبانه روز بستگی به سن و جنس فرد دارد. با این وجود پرادراری در برخی شرایط نرمال تلقی می‌شود با این شرط که بیشتر از چند روز طول نکشد. به صورت کلی حجم ادرار کمتر از ۲ لیتر در هر شبانه روز نرمال محسوب می‌شود.
پر ادراری می تواند به دلایل متعددی ایجاد شود. شایع‌ترین علت پرادراری کودکان و بزرگسالان دیابت شیرین کنترل نشده است. در واقع زمانی که سطح قند خون بالا می‌رود از طریق کلیه‌ها دفع شده و به همراه خود آب زیادی دفع می‌کند و موجب پرادراری می‌شود. بعد از دیابت شیرین، می‌توان به عللی مانند:
۱. عفونت مثانه و عفونت ادراری
عفونت ادراری مشکلی نسبتا شایع است که اغلب در زنان و کودکان دیده می‌شود. این مشکل می‌تواند باعث پر ادراری و همچنین تکرر ادرار شود.
۲. بی اختیاری ادرار
جالب است بدانید که یکی از علت‌های اصلی بی‌اختیاری ادرار، پلی اوریا یا همان پر ادراری است. این دو مورد می‌توانند جابجا هم شوند.توجه داشته باشید که نگه داشتن ادرار از کارهای اشتباه و آسیب رسان است و به مرور زمان می‌تواند باعث عفونت مثانه و مجاری ادراری شود. پس در تخلیه ادرار توجه لازم را داشته‌باشید و تنبلی در دفع ادرار نکنید.
۳. دیابت شیرین
که اغلب به آن دیابت می‌گویند یکی از شایع‌ترین علل پرادراری است. در دیابت مقدار زیادی گلوکز در توبول‌های کلیه جمع شده و موجب افزایش حجم ادرار می‌شود.
۴. دیابت بی مزه
زمانی رخ می‌دهد که بدن نمی‌تواند مقدار کافی هورمون ضد‌ادراری(هورمون آنتی‌دیورتیک) تولید کند. به هورمون آنتی‌دیورتیک، ADH یا وازوپرسین نیز می‌گویند. این هورمون توسط غده‌ی هیپوفیز تولید‌شده و موجب بازجذب مایعات در کلیه می‌شود. زمانی که هورمون ضد ادراری به اندازه‌ی کافی تولید نشود موجب افزایش تولید ادرار یا پلی اوریا می‌شود.
۵. دیابت بی مزه نفروژنیک
کلیه‌ها به دلیل عدم پاسخ به هورمون ADH، موجب افزایش تولید و دفع ادرار می‌شوند.
۶. نفریت بینابینی
این التهاب شرایطی است که در آن نفرون‌ها و بافت اطراف آنها ملتهب می‌شوند. بیماری ذکرشده ممکن است به علت داروها، سم و یا بیماری‌های خاصی ایجاد شود. از علائمی که این بیماری ایجاد می‌کند شامل موارد زیر هستند؛
۷. نارسایی کلیه
یکی از علت‌های دیگری که می‌تواند باعث پرادراری و به خصوص پر ادراری شبانه شود، نارسایی کلیه است. زمانی که کلیه‌ها به خوبی کار نمی‌کنند و در انجام فعالیت‌های خود باز می‌مانند، نمی‌توانند ادرار را به خوبی متمرکز و تغلیظ کنند. همچنین میزان نمکی که دفع می‌شود افزایش پیدا می‌کند و همین مسئله باعث بیشتر شدن حجم ادرار می‌شود. پس زمانی که کلیه‌های شما نمی‌تواند به خوبی فعالیت بکند، شروع به زیاد کردن حجم ادرار می‌کند.زمانی که با این علامت مواجه می‌شوید، باید به متخصص اورولوژی مراجعه کنید. بررسی‌های لازم برای این علامت مهم است.
درمان تکرر ادرار بسته به علت آن متفاوت است. دقت داشته‌باشید که درمان دارویی یا درمانی که نیازمند اقدام مداخله ای باشد تنها با صلاحدید پزشک انجام می‌شود. در صورتی که پر ادراری شما ناشی از بیماری خاصی نباشد به راحتی می‌توانید با تغییر عادات و رفتارها پرادراری خود را کنترل کنید. به عنوان مثال:
در صورتی‌که پر ادراری شما به دنبال یک بیماری خاص ایجاد شده باشد باید بیماری زمینه‌ای درمان شود. برای مثال زمانی که پزشک حدس می‌زند که علت پرادراری شما دیابت است، ممکن است قند خون شما را اندازه‌گیری کند و در صورت تشخیص دیابت برای کنترل آن اقدامات و توصیه‌های زیر را داشته‌باشد:
