محققان بیان می کنند در بیماری دیابت مسیرهای متابولیکی قبل از بروز بیماری تغییر می کند. در نتیجه با اندازه گیری این متابولیت ها می توان افرادی را که بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند را شناسایی کرد.تکنولوژی جدیدی که برای اندازه گیری میزان متابولیت ها در افراد به کار میرود دید جدیدی نسبت به وضعیت متابولیتی افراد به محققان داده است. بطور مثال اندازه گیری گلوکز در شناسایی زود هنگام افراد در معرض خطر دیابت ضروری است. چراکه میزان آن وقتی بیماری در فرد در حال پیشرفت باشد افزایش می یابد.
مطالعات قبلی نشان می دهد که میزان بعضی از آمینو اسیدها در افرادی که چاق هستند و یا مقاومت انسولین دارند بالا می رود. ولی این مطلب که اندازه گیری این متابولیت ها می تواند عامل پیشگویی کننده دیابت در افراد سالم باشد بررسی نشده بود.
مطالعات جدید نشان می دهد که افزایش 5 اسید آمینه از جمله ایزولوسین، لوسین ،والین، تیروزین و فنیل آلانین با خطر بروز دیابت در آینده ارتباط دارد. میزان این اسید آمینه ها در افراد چاق و یا کسانی که مقاومت انسولین دارند نیز بالا می رود که نشان می دهد این متابولیت ها، متابولیسم گلوکز را تحت تاثیر قرار می دهد. محققان دریافتند اندازه گیری چند متابولیت در مقایسه با اندازه گیری یک آمینو اسید برای پیش بینی خطر ابتلا به دیابت موثرتر است. به طور کلی در بین افرادی که دارای ریسک فاکتورهای دیابت هستند و میزان سه آمینو اسید در آنها بالا است ، خطر پیشرفت دیابت در در مقایسه با کسانی که دارای میزان پایینی از این متابولیت هستند، 4 تا 5 برابر بیشتر است.
دیابت با گذشت زمان و افزایش میزان چاقی در حال افزایش است. پیش دیابت و دیابت نوع 2 تا حد زیادی قابل پیشگیری هستند. با ایجاد تغییر در شیوه زندگی می توان از حدود 9 مورد از 10 مورد در پیشگیری از دیابت جلوگیری کرد. همچنین همین تغییرات می توانند شانس ابتلا به بیماری قلبی و برخی سرطان ها را کاهش دهند. کلید پیشگیری را می توان در دو جمله خلاصه کرد:
لاغر بمانید و ورزش کنید.
اضافه وزن مهم ترین عامل مهم دیابت نوع 2 است. اضافه وزن احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را هفت برابر می کند. اگر وزن شما بیش از حد سالم باشد، کاهش وزن می تواند به پیشگیری کمک کند. کاهش 7-10٪ از وزن فعلی می تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را به نصف کاهش دهد.
عدم فعالیت باعث پیشرفت دیابت نوع 2 می شود. بیش تر اوقات کار عضلانی و کار بیشتر در آن ها باعث می شود توانایی آن ها در استفاده از انسولین و جذب گلوکز افزایش یابد. این امر استرس کم تری به سلول های سازنده انسولین وارد می کند.به نظر می رسد تماشای تلویزیون نوعی بی تحرکی و خصوصاً مخرب است: هر دو ساعت یکبار به تماشای تلویزیون می روید به جای اینکه دنبال کار فعال تری باشید، این روند احتمال ابتلا به دیابت را 20٪ افزایش می دهد. همچنین خطر بیماری قلبی (15٪) و مرگ زودرس (13٪) را افزایش می دهد. هرچه افراد بیشتر تلویزیون تماشا کنند، احتمال چاقی یا اضافه وزن آن ها بیشتر است.
چهار تغییر در رژیم غذایی می تواند تأثیر زیادی در خطر ابتلا به دیابت نوع 2 داشته باشد:
دیابت نوع 2 را به فهرست طولانی از مشکلات سلامتی مرتبط با سیگار اضافه کنید. احتمال ابتلا به دیابت در افراد سیگاری تقریباً 50 درصد بیشتر از افراد غیر سیگاری است و حتی افراد سیگاری خطر بالاتری نیز دارند.
دیابت نوع 2 با انجام چند مرحله ساده تا حد زیادی قابل پیشگیری است: کنترل وزن، ورزش، رژیم غذایی سالم و سیگار نکشیدن. با این وجود روشن است که بار تغییر رفتار نمی تواند کاملاً به دوش افراد باشد. خانواده ها، مدارس، محل کار، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی، جوامع، رسانه ها، صنایع غذایی و دولت باید با هم همکاری کنند تا انتخاب های سالم به راحتی در دسترس افراد باشد.
