به نقل از مدیسن نت، محققان فکر میکردند انگشت ماشهای، که اغلب در انگشت حلقه یا شست اتفاق میافتد، ممکن است نشان دهنده دیابت باشد. مشخصه آن ضخیم شدن تاندونهایی است که برای خم کردن انگشت و غلاف بافت همبند آنها استفاده میشود.
«ماتیاس ریدبرگ»، محقق ارشد از دانشگاه لوند سوئد، گفت: «در کلینیک جراحی دست، مدتهاست متوجه شدهایم که افراد مبتلا به دیابت، چه نوع ۱ و چه نوع ۲، بیشتر دچار انگشت ماشهای هستند. بیش از ۲۰٪ از کسانی که برای این بیماری نیاز به جراحی دارند، بیمارانی هستند که دیابت دارند یا در آینده خواهند داشت.»
انگشت ماشه ای یا تریگر فینگر عارضه ای است که به علت التهاب تاندون های خم کننده انگشت رخ داده و موجب ناتوانی در خم و راست کردن انگشت و همچنین درد و حساسیت انگشت می شود.این عارضه دردناک سبب می شود تا انگشتان هنگام خم شدن قفل شده و فرد توانایی راست کردن انگشتان را ندارد.
در یک وضعیت دردناک، ضخیم شدن تاندونها باعث میشود انگشت در حالت خمیده به سمت کف دست ثابت شود. اغلب با تزریق کورتیزون قابل درمان است، اما گاهی اوقات نیاز به جراحی دارد.
در مطالعه جدید، محققان دو پایگاه داده سلامت سوئد را بررسی کردند تا دریابند که آیا قند خون بالا خطر ابتلاء به انگشت ماشهای را افزایش میدهد یا خیر.
در مجموع، بین ۱ تا ۱.۵ درصد از مردم دچار انگشت ماشهای بودند. در افراد مبتلا به دیابت، این میزان ۱۰ تا ۱۵ درصد بود. انگشت ماشهای به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ قابل توجه بود.
بر اساس این گزارش، قند خون بالا با افزایش خطر انگشت ماشهای در مردان و زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۲ مرتبط است. با این حال، این مطالعه نتوانست رابطه علت و معلولی را اثبات کند.
قند خون با HbA۱C یا گلوکز خون طولانی مدت اندازه گیری میشود. این مطالعه نشان داد مردانی که بدترین سطح قند خون را داشتند، در مقایسه با مردانی که سطح HbA۱C شأن به خوبی تنظیم شده بود، ۵ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلاء به انگشت ماشهای بودند.اینکه چرا دیابت ممکن است این خطر را افزایش دهد مشخص نیست. یک نظریه این است که قند خون بالا، هم تاندونهای خم کننده و هم غلاف بافت همبند آنها را ضخیم میکند و باعث میشود که آنها راحت تر قفل شوند.