زندگی جنسی شما بخش مهمی از سلامت شما است، اما اگر شما یک زن مبتلا به دیابت هستید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مشکلات جنسی مانند میل جنسی کم، تحریک جنسی کمتر، و عفونت های قارچی باشید. صحبت کردن در مورد مشکلات جنسی با متخصص بالینی همیشه آسان نیست، اما این اولین گام خوب برای پیدا کردن درمان مناسب است. مهم است که سلامت جنسی زنان را در اولویت قرار دهیم و هم متخصصان مراقبت های بهداشتی و هم بیماران این مسائل را مطرح کنند.
دکتر امانوئله جنینی، محقق و استاد غدد درون ریز و طب جنسی در دانشگاه رم تور ورگاتا گفت: ” خطر اختلال عملکرد جنسی در دیابت بسیار بالا است، اما اگر این مساله به دقت توسط پزشکان مورد توجه قرار گیرد، ما راه حل های متعددی داریم.”در یک بررسی در سال ۲۰۲۳، محققان اختلال عملکرد جنسی در زنان پیش از یائسگی مبتلا به دیابت نوع ۱ را مورد بررسی قرار دادند. در میان آنها، ۳۶ % نوعی مشکل جنسی را تجربه کردند. این مطالعه همچنین نشان داد که زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ در مقایسه با افراد بدون دیابت سه برابر بیشتر در معرض مشکلات جنسی قرار دارند. برای زنان مبتلا به دیابت نوع ۲، این تعداد حتی بیشتر است. یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۹ نشان داد که تقریباً ۶۷ درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع ۲ اختلال عملکرد جنسی را تجربه کرده اند.
دلایل متعددی وجود دارد که چرا زنان مبتلا به دیابت ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مشکلات جنسی باشند، از جمله:
مسائل مربوط به خشکی واژن: زمانی که قند خون شما به طور مداوم بالا است، این می‌تواند باعث آسیب به رگ‌های خونی شما، از جمله آن‌هایی که در واژن شما هستند، شود. وقتی این اتفاق می‌افتد، واژن شما ممکن است قادر به روان کردن مناسب خود نباشد که منجر به خشکی شود. تحریک کمتر: هم چنین قند خون بالا می‌تواند منجر به آسیب عصبی شود. زمانی که اعصاب در واژن و فرج آسیب می‌بینند، ممکن است قادر به احساس تحریک جنسی نباشید. دشواری در برانگیختگی: برانگیختگی جنسی باعث افزایش جریان خون به واژن و فرج می‌شود. اگر رگ های خونی شما در اثر دیابت آسیب دیده باشد، ممکن است جریان خون در این نواحی محدود شده باشد. عفونت‌های مجاری ادراری (UTIs): اگر دیابت دارید، به دلیل قندهای اضافی موجود در بافت های دستگاه ادراری، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری هستید. این امر محیطی را ایجاد می‌کند که رشد باکتری‌ها و ایجاد عفونت برای آنها آسان‌تر است. عفونت ادراری همچنین می‌تواند به طور جدی بر زندگی جنسی شما تاثیر بگذارد. داشتن رابطه جنسی ممکن است فشار بیشتری بر روی مثانه شما وارد کند که می‌تواند باعث درد و ناراحتی شدید شود. عفونت های قارچی: افراد مبتلا به دیابت بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های قارچی هستند چون قارچ در ادراری که قند بالایی دارد راحت‌تر رشد می‌کند. عفونت های قارچی نیز یکی از عوارض جانبی مهارکننده های SGLT-2 است که برای مدیریت قند خون در افراد مبتلا به دیابت استفاده می شود. عفونت های قارچی می تواند باعث درد و خارش در فرج شود و رابطه جنسی را بسیار ناراحت کننده کند. میل جنسی پایین: دیابت می تواند تعادل طبیعی هورمون های جنسی مانند استروژن و تستوسترون را مختل کند. تغییرات در این هورمون ها می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد و برانگیختگی را سخت تر کند.
به گفته برخی کارشناسان، بیشتر تحقیقات در مورد مشکلات جنسی بر مردان مبتلا به دیابت متمرکز است نه زنان. تحقیقات اولیه در مورد داروهایی وجود دارد که ممکن است به اختلال عملکرد جنسی در زنان کمک کند، از جمله درمان با تستوسترون و سیالیس (تادالافیل). با این حال، مطالعات بیشتری برای اثبات موثر بودن این درمان‌ها برای زنان مورد نیاز است. با توجه به کمبود کلی تحقیقات در مورد سلامت جنسی زنان، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی راهی برای اندازه‌گیری دقیق اختلال عملکرد جنسی در زنان ندارند. توسعه این نوع ارزیابی به تعیین اینکه کدام زنان نیاز به درمان دارند، کمک می کند و روشن می سازد که این مشکل واقعا چقدر رایج است. به عنوان یک نقطه شروع، پزشکان باید مستقیماً از بیماران بپرسند که آیا مشکل جنسی دارند یا خیر، زیرا ممکن است بسیاری از آنها به تنهایی این موضوع را مطرح نکنند. علاوه بر آزمایش، محققان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی باید بر توسعه روش‌های درمانی تمرکز کنند که به طور خاص مسائل سلامت جنسی زنان را مورد هدف قرار می‌دهند. آموزش برای پزشکان نیز مهم است. جنینی گفت که بسیاری از پزشکان متخصص غدد ممکن است در زمینه پزشکی جنسی تحصیلات نداشته باشند و این باید تغییر کند.
علی‌رغم چالش‌های مربوط به اختلال عملکرد جنسی در زنان مبتلا به دیابت، گزینه‌های درمانی در دسترس هستند. برای کسانی که درد یا ناراحتی جنسی را تجربه می کنند، هورمون درمانی، فیزیوتراپی و داروهای خاص ممکن است کمک کننده باشد. انواع مختلفی از روان کننده ها در داروخانه برای کمک به خشکی واژینال یافت می شود. برای مسائل مربوط به تحریک و برانگیختگی جنسی، سکس درمانی یا مشاوره می تواند راه های افزایش صمیمیت را به شما آموزش دهد و در مورد پاسخ های جنسی بدن خود بیشتر بدانید. در حالی که به تحقیقات بیشتری نیاز است، داروهایی از جمله سیلدنافیل (ویاگرا)و بوپروپیون (یک داروی ضد افسردگی)نتایج مثبتی در بهبود و حتی معکوس کردن اختلال عملکرد جنسی در زنان نشان داده اند.
