دیابتی ها باید بتوانند در منزل قندخون خود را کنترل کنند

امیر کامران نیکوسخن، در حاشیه مراسم یک روز با دیابت، با اشاره به دیابتی ها باید بتوانند در منزل قندخون خود را کنترل کنند، توضیح داد: یک بیمار دیابتی از ۲ بار در هفته تا ۶ بار در روز نیاز دارد که قندخون خود را کنترل کند؛ به خصوص دیابتی‌های نوع یک و افرادی که دیابت بارداری دارند. اما مشکل عمده این بیماران در کشور ما این است که نوارهای تست قندخون در کشور ما بیمه نیست. فقط بیمه ارتش، این مورد را برعهده گرفته و بیمه سلامت قول داده که آن را در برنامه کار قرار بدهد. اما بیمه تأمین اجتماعی هنوز اقدامی در این خصوص انجام نداده و برنامه‌ای اعلام نکرده است.وی با اشاره به اینکه بیشترین بیماران دیابتی بیمه تأمین اجتماعی دارند، تشریح کرد: متأسفانه تهیه نوار تست قندخون گاهی دشوار می‌شود. نمونه خارجی آن اگر پیدا بشود، هزینه بالایی به بیمار تحمیل می‌کند و متأسفانه نوارهای داخلی وجود ندارند. خرید باید از طریق آنلاین صورت گیرد و مشکل اینجاست که بسیاری از افراد دیابتی سالمند هستند و امکان خرید ندارند.

نیکوسخن ادامه داد: مشکل دیگر اینکه برخی از شرکت‌های بیمه ادعا می‌کنند باید برنامه‌ای مشخص برای میزان تست خون افراد وجود داشته باشد و وزارت بهداشت در این بخش کاری نکرده بود. سال ۱۳۹۸ دو انجمن حمایت از بیماران دیابتی، نقشه‌راهی را تهیه کردند که همان سال به وزارتخانه ارائه شد. ما در بهار امسال، برنامه آن را مشخص کردیم و توسط وزارت بهداشت به همه شرکت‌های بیمه و به دانشگاه‌ها ابلاغ شد. در بهمن‌ماه ۱۴۰۰ شورای عالی بیمه را مجاب کردیم که بسته خدمات درمانی دیابتی‌ها و نیز نوارهای تست قندخون را در پوشش بیمه قرار دهند اما متأسفانه هنوز بیماران دیابتی نوارهای تست قندخون را به صورت آزاد تهیه می‌کنند.وی گفت: استفاده از سنسورهای تست قند خون برای یک کودک که بین ۶ تا ۱۰ بار باید قند خون را چک کند، بسیار حیاتی است. سنسورهای قند خونی راهی بازار شده‌اند که ۲۴ ساعته و مستمر، به صورت ساعتی، قند خون را کنترل کرده و نتیجه تست را از طریق گوشی به افراد اعلام می‌کند. این برای کودک دیابتی که به مدرسه می‌رود و خانواده او احساس امنیت ایجاد کرده و به بهبود کنترل قند خون منجر می‌شود.

نیکوسخن افزود: در اکثر کشورهای دنیا استفاده از این سنسورها رایج است و تحت پوشش بیمه قرار دارد. اما این ابزار و امکانات مفید چون با واسطه به کشور ما می‌آیند، هزینه‌های بسیار بالایی دارند و بسیار گران تمام می‌شوند. در کشور ما هزینه استفاده از این سنسورها برای یک کودک دیابتی ماهیانه بالای ۱۰ میلیون تومان است و همین مشکلات زیادی ایجاد می‌کند زیرا بیشتر خانواده‌ها توان خرید ندارند. با همه این اوصاف، وقتی متوجه می‌شوند که چنین تکنولوژی وجود دارد و با کمک آن دیگر نیاز نیست نوک انگشتان کودک‌شان سوراخ شود متقاضی این سنسورها می‌شوند. چرا که شاید نیاز باشد هر کودک دیابتی در سال بیش از ۴ هزار بار از این سوزن‌ها استفاده کند.وی گفت: دیابت نوع یک، اکثراً در کودک و نوجوانان ایجاد می‌شود و دیابت نوع دو از ۳۵ سال به بالا شایع است. اما امروزه سن ابتلاء به دیابت نوع ۲ به دلیل سبک زندگی اشتباه، مصرف دخانیات، غذای نامناسب و هوای آلوده پایین آمده است. امروزه بسیاری از کودکان و نوجوانان گرفتار اضافه وزن شدند و این موضوع در کنار کم‌تحرکی آنها، می‌تواند حتی خطر ابتلاء به دیابت نوع دو را بیشتر کند. دیابتی که در قدیم به عنوان دیابت بزرگسالی دیده می‌شد حالا به سنین کودکی رسیده است.نیکوسخن توصیه کرد: بهتر است افراد بالای ۳۵ سال، غربالگری دیابت را انجام دهند؛ خصوصاً افرادی که BMI بدن آنها بالای ۲۰۲۵ است و در کنار آن یکی از ریسک فاکتورها مانند بی‌تحرکی، سابقه خانوادگی دیابت، فشار خون و چربی بالا و یا مشکل قلبی و عروقی دارند.

یک بیماری وراثتی:

رقیه راه‌چمنی ۲۵ سال است دیابت دارد. او تنها نیست و خواهر و برادرهایش هم گرفتار دیابت هستند؛ یعنی این بیماری به‌طور ژنتیکی به آنها منتقل شده است. میزان قند خون برادرش آنقدر بالا است که متأسفانه بینایی‌اش را از دست داده است. این ارث از پدر به آنها رسیده و خودش تعریف می‌کند که پدر را بر اثر بیماری دیابت از دست داده‌اند. او بیشتر از خودش، نگران برادرش است که دیابت او را با مشکلات زیادی مواجه کرده‌است. این بیماری آن‌قدر او را ضعیف کرده که گاهی بارها و بارها در خیابان روی زمین می‌افتد.او یک خواهر کوچکش را هم بر اثر این بیماری از دست داده است. دیابت، خواهرش را در ۵۲ سالگی برای همیشه از خانواده گرفت.رقیه در روز بیش از هفت قرص می‌خورد تا بتواند قند خونش را کنترل کند و گاهی برای پیدا کردن دارو با مشکل روبرو می‌شود. بارها شده که وقتی برای گرفتن دارو مراجعه می‌کند به او دارو نمی‌دهند و گاهی مجبور است چند بار به داروخانه سر بزند.