محققان دانشگاه تگزاس در آل پاسو با موفقیت مناطق خاصی از مغز را نقشه برداری کرده اند که در ارتباط با تغییرات قند خون موسوم به گلوکز فعال می شوند و اطلاعات مکانی اساسی را فراهم می کنند که در نهایت می تواند به درمان های هدفمندتر برای افرادی که با شرایطی مانند دیابت دست و پنجه نرم می کنند، منجر شود. این مطالعه برجسته ۱۳ ساله که در مجله پزشکی بالینی منتشر شده است، توضیح می دهد که چگونه این تیم از تجزیه و تحلیل دقیق میکروسکوپی برای مشخص کردن جمعیت های سلولی خاص در مغز استفاده کردند که به نظر می رسد نسبت به تغییرات سریع در قند خون واکنش نشان می دهند.
دکتر ارشد ام خان، استادیار UTEP در علوم زیستی، و تیمی از آزمایشگاه او، به رهبری دانشجوی دکترای جرونیمو تاپیا، یک دهه گذشته را صرف ادامه کار برای اولین بار توسط محققان دانشجویی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC)کردند، جایی که خان قبل از پیوستن به دانشکده در UTEP کار می کرد. این تیم به کمک دو عضو دیگر تیم تحقیقاتی UTEP به نام های دکتر سیواسای بالیوادا (Sivasai Balivada)و دکتر ریچارد اچ تامپسون (Richard H تامپسون)، آنچه را که به باور آن ها ممکن است جمعیت سلول های حساس به گلوکز در مغز باشد، کشف کردند و محل آن ها را به دقت در اطلس مغز با دسترسی آزاد نقشه برداری کردند.
خان توضیح داد که نتایج این مطالعه نشان دهنده یک گام مهم به سوی نقشه برداری یکنواخت جهانی مغز و ارزیابی پاسخ های سلولی به قند خون در بیماران دیابتی است. خان گفت: ” من از همه سخت کوشی همکاران خود در طی سال‌ها، هم زمانی که در USC بودم و هم اکنون در UTEP، سپاسگزارم.” ” در نهایت دانستن مختصات دقیق این ساختارها در اطلس مغز با دسترسی آزاد به این معناست که این دانش مکانی اکنون می‌تواند توسط جامعه علمی برای هدفگیری دقیق مداخلات درمانی یا بالینی آینده برای افرادی که نوسانات قند خون و دیابت را تجربه می‌کنند، مورد استفاده قرار گیرد.”
خان افزود: ” پیدا کردن این سلول‌ها کمی شبیه نظارت بر حسگرهای سوخت در یک ماشین در زمانی است که سطح سوخت آن بالا یا پایین می‌رود. گام بعدی پیدا کردن سیم‌کشی است که این حسگرها را به بخش‌های دیگر مغز متصل می‌کند، کاری که ما در حال حاضر سخت در حال کار برای آن هستیم.”تیم خان توانست تغییرات قند خون در مناطق حساس مغز را در ۱۵ دقیقه ردیابی کند، فرایندی که پیش از این به دلیل محدودیت در نشانگرهای زیستی مورد استفاده برای تشخیص این تغییرات ساعت ها طول می کشید.لوکوس سرولئوس (لاتین به معنای “مکان آبی”) ناحیه ای از مغز که به دلیل رنگ بافت منحصر به فردش به این نام خوانده می شود نوراپی نفرین تولید می کند، یک انتقال دهنده عصبی که نقش مهمی در برانگیختگی، توجه و پاسخ استرس بدن ایفا می کند. در این مطالعه مشخص شد که لوکوس کورولئوس یکی از معدود مناطقی است که در اوایل تغییرات قند خون واکنش نشان می دهد و نشان می دهد که این منطقه یک مرکز برانگیختگی مهم برای افراد مبتلا به دیابت نوع اول و دوم است که تغییرات تهدیدکننده زندگی را در قند خون خود تجربه می کنند. چنین تغییراتی اغلب زمانی رخ می دهد که بیماران دیابتی انسولین تزریق می کنند، یک درمان هورمونی که سطح بالای قند خون آن ها را نرمال می کند، اما در صورت مصرف نادرست می تواند آن ها را به سطوح خطرناک پایین بفرستد.
دانش جدید آن ناحیه از مغز می‌تواند در نهایت به محققان کمک کند تا در طول خطرناک‌ترین اثرات تغییرات در قند خون که به عنوان یکی از عوارض شایع مدیریت دیابت به وجود می‌آیند، نظارت و مداخله داشته باشند. جسیکا سالسیدو پادیلا، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیشاور از آزمایشگاه خان و هم‌کار نویسنده این مطالعه، گفت: ” این تحقیق در منطقه مرزی ما بسیار مهم است زیرا شیوع بالایی از چاقی و دیابت در جوامع ما وجود دارد.” ” هدف ما این است که دقیقا مشخص کنیم کجا فرآیندهای خاصی در مغز اتفاق می‌افتد تا بتوانیم درمان، فن‌آوری و یا دارویی که به ما کمک می‌کند را توسعه دهیم.”
دکتر رابرت کرکن، رئیس کالج علوم دانشگاه پیشاور، گفت: ” این کار مهم دکتر خان و تیم او نمونه‌ای از تعهد دانشگاهی ما به پیشرفت در کشف ارزش عمومی است.” ” من صادقانه به آن‌ها بخاطر نتیجه پرثمر مطالعاتشان تبریک می‌گویم، و امیدوارم و نسبت به درمان‌های بالینی که یافته‌هایشان قادر به انجام آن‌ها خواهد بود، مشتاق هستم.”
