همه دارچین ها یکی نیستند در واقع دو نوع دارچین وجود دارد؛ سیلان و کاسیا.
دارچین ادویه ای بسیار محبوب است. چرا که نه تنها خوشمزه است، بلکه فواید بسیاری نیز دارد. دارچینی در اکثر سوپرمارکت ها موجود است عمدتاً تنها یک نوع آن است، اما در واقع دو نوع اصلی این ادویه وجود دارد. البته هر دوی آنها سالم و مفید هستند اما یکی حاوی سم است که نباید زیاد مصرف شود. دیابت شاپ در ادامه به تفاوت ها و خواص این دو نوع دارچین پرداخته است با ما همراه باشید.
دارچین ادویه ای است که از پوست داخلی درخت سینامون (Cinnamomum) گرفته می‌شود.بعد از اینکه پوست داخلی درخت خشک شد به رول هایی تبدیل شود که به آن چوب دارچین می گویند. سپس چوب دارچین را میتوان پودر و یا عصاره گیری کرد. خواص زیادی این ادویه به خاطر روغن‌های آن و ترکیباتی مانند سینامالدئید است که طعم و بوی دارچین را ایجاد می کنند.
دارچین به عنوان یک داروی سنتی به طور گسترده ای در اختلالات مختلف از جمله سردرد، دندان درد، سرماخوردگی، اسهال، نفخپ، تب و آمنوره مورد استفاده قرار گرفته است. اما مطالعات علمی زیادی هم روی آن انجام شده است.مطالعات زیادی در مورد اثرات مفید دارچین انجام شده است. به عنوان مثال در جدیدترین مطالعه جامع (۲۰۲۰)، آنالیز ۱۲ مطالعه نشان داد، ۱.۵ تا ۴ گرم در روز دارچین باعث کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو می شود (کاهش CRP و مالون دی آلدئید و اینترلوکین و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی)متاآنالیز جدید (۲۰۲۰) دیگری روی ۹ مقاله نیز نشان داد، دارچین در افراد دیابتی باعث کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک می شود.در آنالیز ۲۱ مطالعه در سال ۲۰۲۰ مشخص شد مکمل دارچین در کاهش وزن مفید است. همچنین در بررسی ۱۲ مطالعه نشان داده شد دارچین در دوزهای ۲ گرم در روز به مدت ۱۲ هفته در کاهش وزن موثر است. اگرچه مداخلات بلند مدت و با کیفیت ببیشتر برای تأیید این نتایج توصیه می شود.برای یافتن اثر مکمل دارچین بر روی پارامترهای متابولیکی بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) در سال ۲۰۲۰ یک متاآنالیز روی ۵ مطالعه صورت گرفت نتایج نشان داد دارچین باعث کاهش قند خون، انسولین ناشتا، کلسترول LDL ، کلسترول تام و چربی می شود. علاوه بر این، بهبود غلظت سرمی کلسترول HDL با مکمل دارچین مشاهده شد.
در متاآنالیزی دیگر روی ۱۸ مطالعه، مصرف مکمل دارچین باعث کاهش قند خون به میزان ۱۹ میلی گرم در دسی لیتر در افراد دیابتی شد.
دارچین کاسیا از درخت Cinnamomum cassia می‌گیرند. منشا آن جنوب چین است، به این خاطر به آن دارچین چینی نیز می گویند. البته، چندین زیرگونه آن در آسیای شرقی و جنوبی رشد می کند. بخاطر رنگ آن، به آن دارچین گل سرخی هم گفته می‌شود.
کاسیا به رنگ قرمز تیره و قهوه ای با چوب های ضخیم تر است و بافتی خشن نسبت به دارچین سیلان دارد. دارچین کاسیا کیفیت پایین تری دارد و بسیار ارزان تر است (در ایران بدلیل وارداتی بودن گران است) و در واقع همان نوع است که در سراسر جهان مصرف می شود. تقریباً تمام دارچینی که در سوپرمارکت ها یافت می شود، کاسیا است.کاسیا مدت‌هاست که در آشپزی و در طب سنتی چینی مورد استفاده قرار می گیرد. تقریباً ۹۵٪ روغن آن سینامالدئید است که طعم تلخ و تندی به کاسیا می بخشد.این نوع دارچین که در بازار ایران به وفور یافت می‌شود، به دارچین چینی یا دارچین کاسیا معروف است که قیمت ارزانتری نسبت به دارچین اصل هندوستان (دارچین سیلان یا همان دارچین سیگاری) دارد و به صرفه است. هر دوی این دارچین‌ها سالم هستند و برای سلامتی بسیار مفیدند ولی مصرف بیش از حد دارچین چینی یا کاسیا اثرات مضری ممکن است داشته باشد (زیرا حاوی مقدار کمی کومارین است). این دارچین دارای خواص معجزه آسایی می‌باشد و چوب یا پودر آن برای خوش طعم کردن انواع غذاها و مرباها و شیرینی‌جات و غیره به کار می‌رود. یکی از بهترین مصارف این دارچین دم کردن آن همراه چای است چرا که در جریان دم کشیدن بسیاری از عناصر آن وارد دمنوش می‌شوند و با استفاده آن به عنوان یک ادویه در پخت غذا میتوان از خواص بی‌نظیر آن بهره برد. به همین دلیل دمنوش «چای دارچین» یکی از بهترین نوشیدنی‌ها برای کاهش سطح قند خون و کاهش دهنده وزن و موثر در روند لاغری است.
دارچین سیگاری یا همان دارچین سیلان دارای طعم و عطر ملایم تر و شیرین تری نسبت به دارچین چینی است و رنگ آن روشن تر می باشد. دارچین چینی که به آن دارچین کاسیا هم می‌گویند، رنگ قهوه ای مایل به قرمز تیره دارد. دارچین سیلان بهترین نوع دارچین و دارای خواص درمانی زیادی است. سیلان یا “دارچین واقعی” بومی سریلانکا و مناطق جنوبی هند است و از پوست داخلی درخت Cinnamomum verum تهیه می‌شود. دارچین سیلان به صورت پوسته‌های نازک، کاغذی و در هم‌تنیده ای است که رنگ روشن‌تری نسبت به کاسیا دارد. مصرف دارچین سیلان کمتر رواج دارد و در مقایسه با کاسیا بسیار گران‌تر است.تقریباً ۵۰-۶۳٪ روغن آن سینامالدئید است که در مقایسه با کاسیا بسیار کم است. همین این امر باعث می‌شود که عطر و طعم ملایم تر و شیرینی داشته باشد.
سیلان و کاسیا هر دو برای بیماران دیابتی مفید هستند.
از قدیم، دارچین به داشتن خواص زیاد معروف بوده است. مثلاً گفته شده برای کنترل قند خون مفید است. مروری بر ۱۶ مطالعه آزمایشگاهی و روی حیوانات نشان داد که دارچین سیلان باعث کاهش جذب گلوکز در روده پس از غذا با مهار α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز می‌شود. همچنین باعث تحریک جذب گلوکز از سلول، تحریک متابولیسم گلوکز و سنتز گلیکوژن، مهار گلوکونئوژنز، تحریک ترشح انسولین و تقویت فعالیت گیرنده های انسولین می شود. لذا ممکن است اثرات مفیدی در کاهش دیابت، کاهش وزن، کاهش قند خون ناشتا، LDL و افزایش HDL و افزایش سطح انسولین در گردش شود.
مطالعات انسانی برای تعیین اثر بخشی یا دوز مناسب دارچین سیلان انجام نشده یا محدود است. اما در چندین مطالعه انسانی دارچین کاسیا باعث کاهش قند خون ناشتا، طی چند ماه استفاده شده است. در مطالعات دوز استاندارد کاسیا بین ۱-۶ گرم در روز بوده است و عوارض جانبی کم بوده یا اصلاً وجود نداشت.
اگر چه تا کنون مطالعات صورت گرفته فعلی نتوانسته‌اند کاملاً تفاوت این دو نوع دارچین را نشان دهند اما بدلیل اینکه میزان ترکیبات آنها متفاوت است احتمالاً خواص متفاوتی نیز دارند.به عنوان مثال، به نظر می رسد چندین ترکیب زیستی فعال دارچین باعث مهار تجمع پروتئینی به نام تاو در مغز که عامل آلزایمر است می شوند اما، این اثر با استفاده از هر دو دارچین سیلان و کاسیا، مشاهده شده است. بنابراین مشخص نیست که کدامیک بهتر است.
به طور کلی، نمی توان گفت کدام یک مزایای سلامتی بیشتری دارد. با این حال، سیلان پتانسیل بسیار کمتری برای ایجاد آسیب دارد.
کاسیا حاوی کومارین است که می تواند سمی باشد.کومارین ترکیبی است که به طور طبیعی در چندین گونه گیاهی یافت می شود و در مقادیر زیاد می تواند مضر باشد. در جوندگان دیده شده است که کومارین باعث آسیب کلیه، کبد و ریه می شود. حتی ممکن است باعث سرطان شود. در انسان، گزارش اثرات مشابه وجود دارد. مصرف روزانه قابل تحمل (TDI) کومارین که قبلاً ۰.۵ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم از وزن بدن بود، اکنون به ۰.۱ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم کاهش یافته است.دارچین کاسیا، اما نه سیلان، منبع بسیار غنی کومارین است. کاسیا تقریباً حاوی ۱٪ کومارین است، در حالی که سیلان فقط ۰.۰۰۴٪ یا ۲۵۰ برابر کمتر دارد. این به قدری کم است که اغلب قابل شناسایی نیست.
اگر مقدار زیادی دارچین کاسیا مصرف شود، احتمال رسیدن به این حد مجاز امکان پذیر است. حتی فقط ۱-۲ قاشق چای خوری می تواند میزان دریافت را به این حد مجاز برساند.لذا مصرف مقادیر زیادی دارچین یا مکمل دارچین از نوع کاسیا، به دلیل محتوای بالای کومارین، می تواند مضر باشد. بهتر است درصورت امکان دارچین سیلان مصرف شود ، اما اگر انواع کاسیا مصرف می شود، مصرف روزانه باید به نیم قاشق چای خوری (۰.۵-۲ گرم) در روز محدود شود. اما سیلان را می تواند به میزان بیشتر یعنی ۱ قاشق چای خوری (حدود ۵ گرم) در روز مصرف شود.
