نام دیگر پشن فروت میوه گل ساعتی می باشد، درختی است بومی جنوب برزیل که ساقه های رونده دارد. طول عمر درخت پشن فروت 5 تا 7 سال می باشد. گل های زرد رنگی دارد و گرده افشانی آن توسط زنبور های درودگر انجام می شود که بهترین نوع گرده افشانی را انجام می دهند. گیاه پشن فروت از دسته درختان زیبا و بالارونده می باشد که به سرعت رشد می کند. میوه پشن فروت میوه بسیار مفید است و حاوی آنتی اکسیدان زیادی است که در دفع سرطان کمک می کند.پشن فروت درختی زیبا و تزئینی است و به راحتی در گلدان کاشته می شود. برای مناطق مختلف با هر نوع آب و هوایی مناسب می باشد. شما می توانید در فصول سرد سال گیاه را به داخل خانه منتقل کنید.
میوه‌ای که مخصوص مناطق استوایی است و به ندرت در ایران کشت میشود غنی از ویتامین C است. مطالعات نشان داده است که قسمت‌های مختلف این میوه حاوی ترکیبی فیبری به نام پکتین است که می‌تواند در کم کردن اشتهای کاذب افراد دیابتی کاملا مفید باشد. پکتین علاوه بر این، جذب قند خون را کاهش می‌دهد. تاثیر پشن فروت به مانند لیمو و لیموترش است پشن فروت میوه دیابتی ها است.
در تحقیقات انجام شده روی خواص پشن فروت مشخص شده است در دانه‌های این میوه موادی وجود دارد که می‌تواند حساسیت فرد را نسبت به انسولین کاهش دهد. بهبود حساسیت به انسولین می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها از جمله دیابت کمک کند. پس می‌توانیم این میوه را یک میوه‌ی حیاتی برای جلوگیری از بروز بیماری‌های بدانیم.
در مطالعه‌ی کوچکی که در سال ۲۰۱۷ انجام شد مشخص شد ماده‌ای به نام پیسه‌آتانول در پشن فروت وجود دارد که می‌تواند باعث بهبود متابولیسم شود. در این آزمایش مشاهده شد آقایانی که اضافه وزن داشتند و به مدت ۸ هفته روزانه ۲۰ میلی‌گرم پیسه‌آتانول مصرف کردند، در مقایسه با افرادی که دارونما مصرف کرده بودند سلامت متابولیک بهتری داشتند و حساسیت‌شان نسبت به انسولین بهبود پیدا کرده بود. جالب است بدانید که این آزمایش در فاز حیوانی و انسانی نتایج مشابهی داشته است.
این میوه شاخص گلیسمی پایینی دارد به این معنی که مصرف آن باعث افزایش قند خون نمی شود و افراد دیابتی می توانند به راحتی از آن استفاده کنند. با وجودیکه تقریبا تمام میوه ها شاخص گلیسمی پایینی دارند اما انجمن دیابت امریکا هشدار داده برخی میوه ها مانند خربزه، خرما و آناناس در بین میوه ها شاخص گلیسمی بالایی دارند و مناسب افراد دیابتی نیستند.
از تمام اجزای پشن فروت می توان شربت پشن فروت را تهیه کرد. برای تهیه این شربت میوه و تمام اجزای آن را در آب تا جایی که نرم شود جوش می آوریم سپس اجزای آن مخلوط و شیرین می شود.
شیره پشن فروت مانند شربت پشن فروت درست می شود اما بدون پوست. این شیره با جوشاندن پشن فروت با شکر بالای پنج دقیقه و خارج کردن دانه ها درست می شود. بعضی از افراد قبل از جوشاندن دانه های وانیل و سایر افزودنی ها به آن اضافه می کنند.
یک میوه گرمسیری را به نان تست صبح خود با مربای پشن فروت بیفزایید و از آن لذت ببرید. آماده سازی آن مانند دیگر مربا ها است. علاوه بر جوشاندن ساقه، افزودن لیمو، شکر نیاز دارید تا آنرا نیز بجوشانید. نتیجه عالی خواهد بود.
پشن فروت یک میوه کاملا بی خطر است اما ممکن است در برخی افراد باعث واکنش آلرژیک شود. افرادی که به لاتکس حساسیت دارند می توانند به این میوه نیز حساسیت داشته باشند زیرا هر دو دارای پروتئین های مشابه هستند. بنابراین اگر به لاتکس حساسیت دارید با احتیاط بیشتری به سراغ این میوه بروید.
زمانی که این میوه را انتخاب می کنید، دنبال نوعی بگردید که سنگین و بنفش یا زرد باشند. پوست آن ممکن است نرم یا چروک باشد. هرچه چروک تر باشد رسیده تر است. دقت کنید که بی رنگ، پلاسیده و یا دارای نقاط سبز نباشند. رنگ سبز نشان دهنده رسیده نبودن است. میوه را به دقت بشویید تا هرگونه آلایندگی آن از بین برود. با یک چاقوی تیز آن را نصف کنید.پشن فروت پر از ساقه ژلاتینی است که از دانه ها پر شده است. دانه ها خوردنی اما ترش هستند. مغز ساقه پشن فروت را با قاشق خارج کرده و داخل کاسه بریزید. شما می توانید از ساقه ی جدا شده این میوه نیز لذت ببرید.
