بعضی از افراد از عنوان دیابت نوع 3 برای بیماری آلزایمر استفاده می کنند. با این وجود این اصطلاح مورد پذیرش سازمان های بهداشتی رسمی نبوده و بیشتر پزشکان از آن برای اهداف تشخیصی استفاده نمی کنند.به عقیده برخی دانشمندان مقاومت به انسولین با ایجاد پلاک آمیلوئید، التهاب و استرس اکسیداتیو در مغز همراه است.با وجود عدم قرار گیری دیابت نوع 3 در دسته بندی های رسمی، اما ایجاد اختلال در تنظیم انسولین و قند خون باعث شباهت این بیماری به انواع دیگر دیابت از جمله دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 شده است.با این وجود دیابت نوع 3 مغز را تحت تاثیر قرار داده و باعث ایجاد بیماری آلزایمر می شود.
در این مقاله به دیابت نوع 3 و نحوه ارتباط آن با بیماری آلزایمر و همچنین در خصوص علل احتمالی و عوامل خطر و همچنین روش های درمان و پیشگیری از آن می پردازیم.
همانطور که گفته شد دیابت نوع 3 اصطلاحی برای توصیف بیماری آلزایمر است. این اصطلاح توسط بعضی از دانشمندان پیشنهاد شده زیرا اختلال در تنظیم انسولین در مغز باعث ایجاد زوال عقل می شود.با این وجود، دیابت نوع 3 اصطلاعی رسمی یک بیماری نیست. در واقع بیماری آلزایمر توسط انجمن دیابت آمریکا و سایر سازمان های بهداشتی مهم در طبقه بندی دیابت قرار نمی گیرد.
نوع 1، دیابت نوع 2 و دیابت بارداری انواع دیگر دیابت هستند. به علاوه، در برخی تحقیقات از اصطلاح نوع 3c برای دیابت پانکراتوژنیک (ناشی از پانکراتیت) استفاده می کنند. این بیماری با بیماری آلزایمر فرق دارد.
بر اساس اعلام نویسندگان یک بررسی در سال 2008، اصطلاح دیابت نوع 3 به طور دقیق نشانه این امر است که بیماری آلزایمر نوعی دیابت بوده که بر روی مغز تاثیر می گذارد. در واقع آنها از مطالعات انسانی و حیوانی برای توضیح این امر استفاده کردند.آنها بیماری آلزایمر را به عنوان یک بیماری نورواندوکرین معرفی کرده که شامل اختلالات انسولین و سیگنالینگ فاکتور رشد شبه انسولین (IGF) است.همچنین این بیماری باعث ایجاد التهاب و استرس اکسیداتیو می شود. به عقیده متخصصین چاقی و دیابت نوع 2 در ایجاد بیماری آلزایمر نقش داشته اما به تنهایی تاثیرگذار نیستند.با این وجود بر اساس یک مطالعه جدید، آنزیم تجزیه کننده انسولین می تواند دیابت تیپ 2 را با تغییر مسیرهای متابولیک به دیابت نوع 3 تبدیل کند.این فرآیند می تواند باعث ایجاد استرس اکسیداتیو و آمیلوئید بتا (هر دو از خصوصیات بیماری آلزایمر بوده) در مغز شود.
پزشکان از دیابت تیپ 3 به عنوان یک اصطلاح تشخیصی استفاده نمیکنند زیرا این یک عنوانی رسمی نیست. با این حال بیماری آلزایمر را می توان با استفاده از آزمایشات جسمی و روانی، معاینات عصبی و تصویربرداری مغز تشخیص داد.
بر اساس اعلام انجمن آلزایمر، علائم و نشانه های اولیه بیماری آلزایمر عبارتند از:
البته توجه داشته باشید که برخی تغییرات در حافظه و عادت ها بخشی از روند پیری هستند. با این وجود در صورت داشتن هر گونه نگرانی در خصوص تغییرات فوق به پزشک مراجعه کنید.
هیچ درمانی برای دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) وجود نداشته اما با مصرف برخی داروها می توان به کاهش پیشرفت بیماری یا درمان علائم آن کمک کرد.
آدوکانوماب (Aducanumab) یک داروی آنتی بادی آنتی میلوئید بوده که در کاهش افت شناختی و عملکرد افراد در مراحل اولیه بیماری آلزایمر موثر است.
تفاوت های اساسی بین دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) و دیابت های نوع 1 و تیپ 2 وجود دارد. در واقع بیماری آلزایمر کاملا مجزا از این دو مورد است.
در جدول زیر به مقایسه انواع دیابت پرداخته شده است.
|
|
دیابت نوع 1 |
دیابت نوع 2 |
دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) |
|
مشخصات |
بدن با حمله به سلول های لوزالمعده باعث از بین بردن توانایی تولید انسولین می شود. |
بدن به خوبی از انسولین استفاده نکرده یا انسولین تولید شده به اندازه کافی نیاز بدن را برآورده نمی کند. |
بدن دچار اختلال انسولین و سیگنالینگ IGF، استرس اکسیداتیو و التهاب می شود. |
|
عوامل خطر و علل |
در حال حاضر علت بروز آن مشخص نیست اما ژن ها یا ویروسها باعث ایجاد آن خواهند شد. |
اضافه وزن، چاقی و عدم تحرک بدنی |
عوامل خطر احتمالی شامل رژیم غذایی نامناسب، چاقی، دیابت نوع 2، عدم تحرک، ژنتیک، قومیت و فشار خون بالا هستند. |
|
نحوه مدیریت |
مصرف داروهای انسولین از جمله متفورمین |
مصرف دارو، رژیم غذایی و ورزش |
مصرف داروها و پشتیبانی می توان قند خون را از طریق رژیم غذایی و سبک زندگی کنترل کرد. |
|
درمان و پیشگیری |
درمانی نداشته اما مصرف داروها در مدیریت آن موثر هستند. مطالعات در مورد پیشگیری از آن ادامه دارد. |
تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی به درمان و پیشگیری آن کمک می کند. |
درمان بیماری آلزایمر شامل مصرف دارو است اما درمان قطعی برای آن وجود ندارد. همچنین فعالیت بدنی، رژیم غذایی سالم و وزن سالم مانع مقاومت به انسولین می شوند. |
بر اساس اعلام انستیتو ملی کهنسالی، شواهد دلگرم کننده اما غیرقطعی وجود دارد که نشان می دهند اقدامات زیر در پیشگیری با یه تاخیر انداختن دیابت نوع 3 (بیماری آلزایمر) و زوال شناختی موثر هستند:
همچنین شواهد قطعی در خصوص اثربخشی درمان های تغذیه ای برای پیشگیری از بیماری آلزایمر وجود ندارد.بعضی از تحقیقات به بررسی کورکومین، رژیم کتوژنیک و آنتی اکسیدان ها به عنوان عوامل درمانی بیماری آلزایمر پرداختند اما تاکنون این موارد بدون نتیجه باقی مانده اند.طبق اعلام انستیتو ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی، حفظ وزن مناسب به همراه فعالیت بدنی کافی در پیشگیری از مقاومت به انسولین و ایجاد پیش دیابت موثر است.با وجود عدم اثبات روش خاصی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر اما بنظر می رسد که کنترل قند خون یک روش منطقی برای این امر است.همچنین متفورمین (Metformin) یک داروی مناسب برای ایجاد تاخیر در دیابت یا درمان آن است.
هیچ درمانی برای دیابت نوع 3 وجود ندارد. با این وجود گزینه های درمانی زیادی در کاهش شدت علائم و افزایش طول عمر موثر هستند.بعضی از افراد دارای بیماری آلزایمر تا سال ها علائمی را تجربه نمی کنند اما این امر در افراد مختلف، متفاوت است.بیشتر افراد دارای بیماری آلزایمر به دلایل دیگری جان خود را از دست می دهند.
با این وجود از آنجایی که بیماری آلزایمر باعث ایجاد مشکلات عصبی می شود، با ایجاد علائم زیر همراه است:
برخی افراد دارای بیماری آلزایمر برای بهبود کیفیت زندگی خود در مراحل پایانی به دریافت مراقبت های تسکینی نیاز دارند.
