مشکلات پوستی در دیابتی ها نشان دهنده بالا بودن سطح قند خون فرد می باشد. دیابت بسیاری از قسمت های بدن از جمله پوست را تحت تأثیر قرار می دهد.بروز مشکلات پوستی در دیابتی ها، می تواند به این معنی باشد که:
در حقیقت، کارشناسان بهداشت توصیه می کنند افراد دیابتی از پوست خود مراقبت مناسبی داشته باشند، زیرا دیابت می تواند تعدادی از مشکلات پوستی را ایجاد کند.رفع مشکلات پوستی همچنین نیاز به مدیریت خوب سطح قند خون (گلوکز) فرد دارد. مشکلات پوستی به دلیل بالا بودن قند خون، کاهش حساسیت اعصاب و گردش خون ضعیف ایجاد می شود. همچنین از بین رفتن بیشتر مایعات از بدن به دلیل سطح بالای گلوکز خون می تواند باعث خشک شدن پوست و منجر به خارش شود.
افرادی که دیابت دارند ممکن است به عفونت پوستی (باکتریایی و قارچی) مبتلا شوند. این عفونت می تواند در هر ناحیه از بدن از جمله بین انگشتان پا، اطراف یک یا چند ناخن و روی پوست سر ایجاد شود.اگر دیابت به موقع درمان نشود، حتی مشکلات جزئی پوستی می تواند منجر به عوارض جدی شود زیرا دیابت روند بهبودی زخم را کندتر می کند. به همین دلیل یادگیری در مورد مشکلات رایج پوستی مرتبط با دیابت بسیار مهم است. با تشخیص به موقع می توان از بروز عوارض جانبی جلوگیری کرد.
اگر هرکدام از علائم هشدار دهنده زیر را روی پوست خود مشاهده کردید، وقت آن است که با پزشک در مورد مشکلات دیابت خود مشاوره داشته باشید:
این یکی دیگر از بیماری های شایع پوستی در افرادی است که به دیابت مبتلا هستند. این بیماری در اثر تغییر در رگ های خونی ایجاد می شود. عموماً روی قسمت ها تحتانی پا تأثیر می گذارد. این بیماری با گذشت زمان، ضایعات بنفشی ایجاد می کنند و حتی می توانند باعث ایجاد زخم شوند. در موارد شدید، ضایعات می توانند زخم شده و دچار خارش و درد شوند. بسته به وضعیت کنترل قند، این شرایط ممکن است دوره های فعال و خفته داشته باشد.
افرادی که به دیابت نوع یک مبتلا هستند، ممکن است به اسکلروز پنجه های انگشت هم دچار شوند. اسکلروز پنجه ها، به معنای پوستی ضخیم، محکم و مومی است که در قسمت پشت دست ها ایجاد می شود. در این شرایط، مفاصل انگشتان سفت شده و باعث مشکلات تحرک می شود. در کنار پوست پشت دست ها، پوست روی انگشتان پا و پیشانی نیز ممکن است تحت تاثیر این شرایط قرار بگیرد. گاهی اوقات، پوست ضخیم به صورت، شانه ها و قفسه سینه انتشار می یابد. مرطوب نگه داشتن پوست می تواند به نرم شدن آن کمک کند، اما کنترل سطح قند خون تنها درمان برای این مشکل است.
در مورد ضخیم شدن پوست به پزشک خود بگویید. کنترل بهتر دیابت می تواند موجب تسکین شود. همچنین ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشید. وقتی پوست ضخیم روی انگشت، انگشت پا یا ناحیه دیگری با مفاصل ایجاد می شود، فیزیوتراپی می تواند به شما در حفظ توانایی خم و راست شدن مفصل کمک کند.
دیابت و قند خون بالا به احتمال زیاد منجر به خشکی پوست می شود. عفونت پوستی یا گردش خون ضعیف می توانند در خشکی و خارش پوست نقش داشته باشند.
Bullosis Diabeticorum همچنین به عنوان تاول های دیابتی شناخته می شود، این مشکل پوستی می تواند در قسمت پشت انگشتان، دست ها، انگشتان پا، پا و گاهی اوقات در پاها یا ساعد ایجاد شود. این تاول ها ممکن است به تنهایی یا در لکه ها رخ داده و شبیه به تاول های سوزاننده باشند. با این حال، آنها بسیار دردناک نیستند.افرادی که به دیابت شدید و نوروپاتی دیابتی مبتلا هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این مشکل قرار دارند؛ مانند هر نوع تاول، تاول های دیابتی نیز در صورت عدم رفع مشکل می توانند باعث عفونت شوند. نگه داشتن سطح قند خون در حد متعادل، تنها درمان برای این تاول ها است.
دیابت کنترل نشده می تواند باعث زانوماتوز فوران شود. زانوماتوز فوران با رشد پوستی محکم، زرد و مانند نخود مشخص می شود. این برجستگی های کوچک حفره قرمز دارند و باعث خارش زیادی می شوند. معمولاً در قسمت پشت دست ها، کج آرنج، پا، بازوها و باسن رخ می دهد. به غیر از دیابت، افراد مبتلا به کلسترول بالا و تری گلیسیرید بسیار بالا (چربی موجود در خون) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این مشکل هستند.اگر دیابتی هستید، تمام تلاش خود را انجام دهید تا سطح قند خون شما پایین بیاید؛ زیرا کاهش سطح قند خون، درمان اصلی برای این مشکل است. پس از کنترل سطح قند، این مشکلات پوستی ظرف چند هفته از بین می روند.
در این نوع حالت پوستی که به عنوان لکه های ساق پا نیز شناخته می شود در نتیجه تغییر در رگ های خونی اتفاق میفتد. لکه ها معمولاً روی شانه ها ایجاد می شوند، اما می توانند در بازوها، ران ها، تنه و یا مناطق دیگر بدن نیز دیده شوندد. لکه های ساق پا زخم نمی شوند، اما به ندرت می توانند خارش داشته باشند یا باعث سوزش سوزن شوند. از آنجا که لکه ها به طور معمول هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، افراد اغلب آنها را با لکه های سنی اشتباه می گیرند؛ اما بر خلاف لکه های سنی، لکه های ساق پا معمولاً بعد از ۱۸ تا ۲۴ ماه از بین می روند؛ اما اگر قند خون شما کنترل نشود لکه ها می توانند در طولانی مدت باقی بمانند.
Disseminated Granuloma Annulare یکی دیگر از مشکلات شایع پوست در افراد دیابتی است. این بیماری باعث ایجاد لکه های برجسته، برآمدگی یا حلقه ای می شود که ممکن است به رنگ پوست، قرمز یا قرمز مایل به قهوه ای باشد. لکه ها اغلب در انگشتان و گوش ها ایجاد شده و ممکن است با خارش خفیف همراه شوند.در بعضی موارد، لکه ها می توانند در سینه و شکم ایجاد شوند. با کنترل قند خون، لکه ها به خودی خود از بین می روند. ممکن است یک داروی موضعی استروئیدی مانند هیدروکورتیزون برای درمان این لکه ها موثر باشد.
Sclerederma diabeticorum یک اختلال بافت همبند است که به ندرت رخ می دهد. این بیماری به دلیل کنترل متابولیک ضعیف در بیماران دیابتی بروز می کند. با ضخیم شدن پوست در ناحیه فوقانی کمر و پشت گردن مشخص می شود. همچنین می تواند در صورت، گردن و تنه رخ دهد. قسمت سخت شده پوست در این بیماری، به ضایعات قرمز یا قهوه ای محکم تبدیل شوند. این بیماری معمولاً طی چند سال به تدریج پیشرفت می کند. با گذشت زمان، منجر به اختلال تحرک در ناحیه گردن و شانه ها می شود. برای تشخیص بهتر این بیماری، پزشک ممکن است بیوپسی پوست را تجویز کند.
دیابت می تواند بسیاری از مشکلات پوستی دیگر را ایجاد کند. بیشتر مشکلات پوستی بی خطر هستند، اما حتی یک مشکل جزئی می تواند در افرادی که دیابت دارند جدی شود. یک متخصص پوست می تواند مشکلات پوستی ناشی از دیابت را تشخیص داده و به شما در مدیریت آنها کمک کند.
در کل هیچ درمان خاصی برای درمان علائم دیابت پوستی وجود ندارد. ضایعات ایجاد شده به دلیل درموپاتی دیابتی ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد تا برطرف شوند. در برخی موارد، ضایعات دائمی می مانند و قابل درمان نیستند.اگرچه علائم دیابت پوستی را نمی توان به طور موثر درمان کرد، اما باید راهی برای پیشگیری از آنها وجود داشته باشد. خوب، پاسخ به این فکر این است که باید سطح دیابت خود را کنترل کنید. این می تواند راه حلی برای تمام مشکلات پوستی باشد که به دلیل دیابت رخ می دهد. در حالی که نمی‌توانید میزان محو شدن ضایعات را کنترل کنید، می‌توانید برخی از مراحل را برای مدیریت وضعیت تطبیق دهید.
برنامه نهایی در اینجا کنترل دیابت است. زمانی که سطح دیابت در بدن شما کنترل شود، احتمال ابتلا به بیماری های پوستی نیز کاهش می یابد. شما باید به طور منظم ورزش کنید. همچنین می توانید برای مدیریت سطح دیابت خود پیاده روی سریع داشته باشید. از مصرف مواد غذایی شیرین یا کربوهیدرات ها خودداری کنید. این به شما کمک می کند تا سطح دیابت خود را مدیریت کنید. همچنین می توانید داروهایی را انتخاب کنید که می توانند به شما در کنترل سطح قند خون کمک کنند. همچنین، از خشک شدن پوست خود جلوگیری کنید، زیرا می تواند به باکتری ها و میکروب های عفونی اجازه نفوذ داده و باعث درموپاتی دیابتی شود.
