بیش از 10 الی 15% از زوجهای کشورمان با مشکل ناباروری مواجه هستند. اگر زوجی پس از یک سال رابطه جنسی بدون جلوگیری، بارور نشوند، در اصطلاح به آنها نابارور گفته میشود و نیاز به پیگیریهای کلینیکی دارد. معمولاً در صورت ناباروی زوجین حدود 20% موارد به آقایان مربوط میشود و در 30 الی 40% موارد هر دو طرف در ناباروری دخیل میباشند.عوامل متعددی در ناباروری مردان دخیل هستند که وابسته به مشکلات تولید اسپرم و یا انتقال آن میباشد. اولین تستی که در این خصوص به مراجعین توصیه میشود بررسی مایع منی میباشد. تولید اسپرم ممکن است تحت تاثیر علل هورمونی، بیماریهای مزمن، جراحی قبلی، بیماریهای دوران کودکی و فاکتورهای محیطی و شیوه خاص زندگی قرار گیرد. روشهای درمانی مختلفی برای هر کدام از علل ذکر شده به تفکیک وجود دارد. چند علت مهمتر در خصوص ناباروری با علت مردانه عبارتست از:
واریسی و متورم شدن سیاهرگهای کیسۀ بیضه یا اسکروتوم را واریکوسل میگویند. واریکوسل باعث افزایش دمای بیضهها میشود که ممکن است بر تولید اسپرم تأثیر منفی داشته باشد. این مشکل در اغلب مردان هیچ علامتی به همراه ندارد، اما برخی در ناحیۀ کیسۀ بیضه احساس درد میکنند، مخصوصاً پس از نشستن، ایستادن یا ورزش کردن به مدت طولانی که ممکن است این درد به صورت پراکنده یا متمرکز باشد پزشک معمولاً با معاینۀ بیضه یا سونوگرافی احتمال وجود واریکوسل را بررسی میکند. اگر واریکوسل باروری مرد را تحت تأثیر قرار داده باشد، ممکن است پزشک با جراحی مشکل را رفع کند. همچنین با روشهای درمان ناباروری مثل تلقیح داخل رحمی اسپرم یا IUI ، لقاح خارج از رحم یا IVF و میکرواینجکشن میتواند به باروری کمک کند.
درصد کمی از مردان به انسداد مجرای انزال دچار هستند که مانع از رسیدن اسپرم به مایع انزال میشود. انسداد یا آسیب دیدن اندامی که اسپرم را از بیضهها خارج یا اسپرم را به مجاری انزال هدایت میکند باعث میشود اسپرم در مایع منی وجود نداشته باشد. برخی مردان نیز به انزال پسگرد دچار هستند. انزال پسگرد زمانی رخ میدهد که مایع منی به جای خارج شدن از آلت تناسلی هنگام انزال، وارد مثانه میشود، زیرا ماهیچۀ موجود در دهانۀ مثانه به درستی عمل نمیکند. آسیب، عفونت، دیابت، مشکلات نورولوژیک، نقصهای مادرزادی یا وازکتومی میتواند باعث بروز مشکلاتی در انزالی شود این مشکلات معمولاً علائمی ندارد، اما در صورت دچار شدن به انزال پسگرد، ممکن است شاهد کدر بودن ادرار باشید یا هنگام رابطۀ جنسی و انزال، مقدار کمی مایع یا هیچ مایعی از آلت تناسلی خارج نشود. پزشک برای درمان این مشکلات ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. همچنین در صورت وجود این مشکل پزشک میتواند با استخراج اسپرم از مرد و با روش IUI، روش IVF و میکرواینجکشن مشکل بارداری را رفع کند.
اسپرم ممکن است در صورت کم بودن تعداد اسپرمها در مایع منی، کمتحرکی یا غیرطبیعی بودن شکل اسپرمها قادر به بارورسازی تخمک نباشد. مشکلات مربوط به تولید اسپرم یا کیفیت آن ممکن است به خاطر عدم تعادل هورمونی، بیماری یا صدمه دیدن اندامهای ادراری یا تناسلی، تب یا قرار گرفتن در معرض گرمای شدید، برخی اختلالات ژنتیکی و برخی مواد مخدر و سموم اتفاق بیفتد. این مشکل هیچ علائم خاصی ندارد و پزشک با انجام آزمایش آنالیز اسپرم میتواند به آن پی ببرد در این آزمایش وضعیت اسپرم در مایع منی مرد بررسی میشود پزشک ممکن است برای درمان این نوع مشکل، داروهای باروری برای مرد تجویز کند. این داروها در ساخته شدن اسپرمهای دارای کیفیت مؤثر است. همچنین درصورتیکه به اندازۀ کافی اسپرم سالم وجود داشته باشد، پزشک ممکن است روش IUI، روش IVF و میکرواینجکشن را توصیه کند. در این روش، تخمک زن از رحم خارج میشود و با اسپرمهای جمعآوریشدۀ مرد در محیط آزمایشگاهی بارور میشود.
یکی دیگر از مشکلات ناباروری در مردان، تولید پادتنهایی در بدن مرد است که بر ضد اسپرم فعالیت میکند و موجب اختلال در عملکرد اسپرمها میشود و تحرک و قدرت باوری اسپرم را کاهش میدهد. این پادتنها معمولاً در افرادی که وازکتومی انجام دادهاند یا دچار انسداد لولهها شدهاند بیشتر به وجود میآید. برای درمان این مشکل پزشک معمولاً روش IVF و میکرواینجکشن را استفاده میکند. همچنین ممکن است پزشک مصرف استروئیدهایی مثل پردنیزون را برای سرکوب پادتنها تجویز کند. البته مصرف طولانیمدت این داروها ممکن است عوارضی را برای مردان به دنبال داشته باشد.