RA، یک بیماری خود ایمن مزمن با علت ناشناخته است. شایعترین شکل این بیماری، آرتریت مزمن التهابی است که با التهاب غشای سینوویال مفاصل مبتلا شروع شده و مفاصل به علت التهاب، ضخیم شدن غشاي مفصلی و تجمع مایع، متورم و دردناك می‌شوند. این وضعیت به مرور زمان باعث تخریب غضروف، خوردگی استخوان، بدشکلی مفصل و در نهایت ناتوانی عضو مبتلا میشود. از دو دهه گذشته تاکنون، درمان بیماری RA تغییرات چشمگیری داشته است. درگذشته هدف از درمان، سرکوب علایم التهاب بوده و با استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی و گلوکوکوتیکوییدها، درد و التهاب را کاهش می‌دادند ولی قادر به جلوگیری از پیشرفت بیماری یا آسیبهای وارد شده به غضروف و استخوان نبودند. بعد از آن، نسل جدید داروهای RA وارد بازار گردید که علاوه بر تخفیف درد و التهاب و کاهش پروتیینهای فاز حاد، تا حدی از پیشرفت بیماری پیشگیری می‌کنند. داروهای بیوتکنولوژی به دلیل قیمت بالا هزینه زیادی را از نظر مالی بر بیماران داشته و همه بیماران قادر به مصرف این داروها نیستند و حداقل بایستی به مدت 3 سال مصرف شوند تا یک کیفیت خوب زندگی برای بیماران ایجاد کنند. مشکل دیگر در بیماری RA این است که معمولا زمانی تشخیص و درمان دارویی صورت می‌گیرد که بیماران دچار تخریب غضروف یا استخوان شده و درمان دارویی قادر به ترمیم بافتهای آسیبدیده نیستند و با وجود بهبود کلینیکی، تخریب بافت استخوان و غضروف باقیمانده یا حتی پیشرفت پیدا میکند. با توجه به این موارد، سلول درمانی می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای پیشگیری و درمان این بیماری و کاهش آلام بیماران باشد
دیابت و درد مفصل بیماری های غیر وابسته ای در نظر گرفته می شوند. درد مفصل می‌تواند واکنشی به یک بیماری، جراحت یا آرتروز باشد و می‌تواند مزمن (طولانی مدت) یا حاد (کوتاه مدت) باشد دیابت به دلیل استفاده ناصحیح بدن از هورمون انسولین یا تولید نشدن این هورمون به اندازه کافی، که بر میزان قند خون تاثیر می گذارد، ایجاد می شود دیابت با علایم و عوارض جانبی گسترده‌ای می‌تواند در ارتباط باشد. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها معمولا افراد مبتلا به آرتروز دیابت نیز دارند
دیابت می تواند به مفاصل آسیب بزند. این مشکل آرتروپاتی دیابتی نام دارد بر خلاف دردی که در اثر یک حادثه سریع بروز می کند، درد آرتروپاتی به مرور زمان ایجاد میشود علایم دیگر شامل موارد زیر است
مفصل جایی است که دو استخوان به هم میرسندزمانیکه یک استخوان مفصل فرسوده شود، حمایتی که فراهم می کند از بین می رود. درد مفصل ناشی از آرتروپاتی دیابتی به شکل های مختلفی ظاهر می شود
مفصل شارکو وقتی اتفاق می افتد که آسیب عصبی ناشی از دیابت موجب شود یک مفصل بشکند مفصل شارکو همچنین آرتروپاتی نوروپاتیک نامیده می شود این عارضه در پاها و قوزک افراد دیابتی مشاهده می شود. آسیب عصبی در پا در میان دیابتی ها معمول است آسیبی که ممکن است منجر به مفصل شارکو شود از دست رفتن عملکرد عصبی موجب بی حسی خواهد شد. افرادی که با پاهای بی حس راه می روند بیشتر احتمال دارد که بدون این که متوجه شوند دچار پیچ خوردگی و جراحت رباط ها شوند این جراحات بر مفاصل فشار وارد می کنند و در نهایت می‌توانند باعث فرسودگی آنها شوند آسیب شدید منجر به دفورمیتی ها در پا و دیگر مفاصل آسیب دیده می شود. دفرمیتی های استخوانی در مفصل شارکو با مداخلات اولیه قابل پیشگیری هستند علایم این عارضه شامل موارد زیر است
اگر پزشک به این نتیجه رسید که درد مفصل تان به مفصل شارکوی دیابتی مرتبط است، مهم است که استفاده از نواحی آسیب دیده را برای پیشگیری از دفرمتی های استخوانی محدود کنید
استوآرتریت شایع ترین شکل آرتروز است. این بیماری می‌تواند در اثر اضافه وزن که یک مشکل شایع در میان افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ است ایجاد یا تشدید شود برخلاف بیماری مفصل شارکو، استوآرتریت مستقیما به علت دیابت ایجاد نمی شود. در عوض، اضافه وزن خطر ابتلا به هر دو مورد استوآرتریت و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد استوآرتریت وقتی اتفاق می افتد که غضروف بین مفاصل فرسوده شود. فرسودگی غضروف موجب ساییده شدن استخوان ها به یکدیگر و در نتیجه درد مفصل می شود در حالیکه پارگی و فرسودگی مفصل تا حدی در میان افراد مسن طبیعی است اما اضافه وزن این روند را تسریع می کند ممکن است متوجه شوید که حرکت دادن دست و پا برایتان سخت تر و سخت تر و همچنین تورم مفاصل بیشتر می شود مفاصل ران و زانو ها شایع ترین نواحی هستند که با استوارتریت آسیب می بینند بهترین راه برای درمان استوآرتریت کنترل وزن است. اضافه وزن، فشار بیشتری را بر استخوان ها وارد می کند همچنین موجب می شود که کنترل دیابت سخت‌تر شود، بنابراین کاهش وزن اضافه، نه تنها درد مزمن مفاصل را کاهش می دهد بلکه احتمالا علایم دیابت را نیز کاهش خواهد داد گفته میشود از دست دادن ۱۵ پوند وزن می تواند درد زانو را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. حرکت فیزیکی نیز به نرم شدن مفاصل کمک میکند در نتیجه درد کمتری را حس خواهید کرد پزشک داروهای ضد درد را تجویز می کند تا وقتی ناراحتی ناشی از استوارتریت برایتان غیرقابل تحمل شد آنها را مصرف کنید
انواع مختلفی از دیابت وجود دارد. درد مفصل ناشی از آرتروز به شکل های مختلفی ظاهر می شود. آرتریت روماتویید یک بیماری التهابی است که علت آن یک بیماری خود ایمنی می باشد در حالی که ممکن است مانند استوآرتریت تورم قرمزی وجود داشته باشد اما علت روماتویید آرتریت اضافه وزن نیست در حقیقت دلایل اصلی آرتریت روماتویید ناشناخته است. اگرسابقه خانوادگی یک بیماری خود ایمنی دارید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آرتریت روماتویید باشید دیابت نوع یک نیز در دسته بیماری‌های خود ایمنی قرار می گیرد که این گویای رابطه احتمالی بین این دو است این بیماری ها همچنین علایم التهابی مشترکی دارند. آرتریت روماتویید و دیابت نوع ۲ هر دو موجب افزایش سطح اینترلوکین ۶ و پروتیین واکنشی می‌شوند بعضی داروهای آرتروز می‌توانند به کاهش سطح این موارد و بهبود هر دو بیماری کمک کنند درد و تورم ویژگی های اصلی آرتریت روماتویید است. علایم ممکن است بدون هیچ نشانه ای بیایند و بروند درمانی برای بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتویید وجود ندارد، بنابراین تمرکز درمان بر روی کاهش تورمی است که موجب علایم می شود داروهای زیر از جمله دارو های جدیدتر آرتریت روماتویید هستند
این سه دارو ممکن است برای کاهش خطر دیابت نوع ۲ مفید باشند. دیابت نوع ۲ با تورم ارتباط داده می شود که این داروها می تواند به کنترل آن کمک کنند
