در طول بلوغ خیلی از تغییرات فیزیکی رخ میدهد که می تواند دیابت را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال هورمون رشد که باعث ایجاد توده عضلانی بدن می شود، در طول دو تا پنج سال دو برابر می شود افزایش هورمون رشد کار را برای انسولین سخت تر می کند و دقیقا عکس انسولین عمل می کند.این وضعیت، مقاومت به انسولین نامیده می شود یک نوجوان عادی در این دوران انسولین بیشتری در پاسخ به این شرایط تولید میکند اما یک نوجوان دیابتی که انسولین کافی تولید نمی کند، باید انسولین بیشتری را دریافت کند تا بتواند قند خونش را زیر حد نرمال نگه دارد.منظور از این افزایش دریافت انسولین حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد انسولین بیشتر نسبت به حالت نرمال است همچنین در اوایل دوران بلوغ ممکن است در بعضی از دخترها تشخیص دیابت نوع یک داده شود که بعلت افزایش استروژن در بدن دخترها در دوران بلوغ است
زمان بلوغ پسران تحت تاثیر ابتلا به دیابت نوع یک قرار نمیگیرد
محققان دریافتند که بلوغ در پسران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با پسرانی که به این بیماری مبتلا نیستند، به تاخیر نمی افتد در تحقیقات پیشین، محققان به تاثیر دیابت نوع 1 بر تاخیر خفیف در بلوغ پسران اشاره کرده بودند، اما مطالعه ی اخیر نشان می دهد که درمانهای مدرن اخیر با انسولین، با تاخیر در بلوغ پسران ارتباطی ندارد تیمی از محققان کشور شیلی، به بررسی بیش از 500 پسر که 148 نفر از آنان به دیابت نوع 1 مبتلا بودند، پرداختند. در این تحقیق به مدت 4 سال بر زمان بلوغ شرکت کنندگان که 7 تا 19 سال سن داشتند، نظارت شد محققان سن رسیدن به مراحل مختلف بلوغ را برای پسران مبتلا به دیابت نوع 1 ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و این اطلاعات را با اطلاعات پسرانی که به دیابت نوع 1 مبتلا نبودند، مقایسه کردند داده های دیگر از جمله شاخص توده بدنی(BMI)، مدت زمان ابتلای کودک به دیابت، متوسط HbA1c و دوز انسولین روزانه ، جمع آوری شد. بررسی های دیگر نیز برای ارزیابی تاثیر این عوامل بر زمان بلوغ انجام شد محققان از مقیاس Tannerبرای تعیین زمان آغاز روند بلوغ استفاده کردند در این مقیاس تغییرات فیزیکی بدن در طول روند بلوغ، تعریف می شود. پنج مرحله در مقیاس Tannerوجود دارد: مرحله اول نشان دهنده قبل از بلوغ و مرحله پنجم نشان دهنده بلوغ کامل است. مرحله دوم نشان دهنده ی اولین نشانه های ظاهری شروع روند بلوغ است این مطالعه نشان داد افراد مبتلا به دیابت نوع 1، در سن پایین تری نسبت به افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند، به مرحله دوم Tannerمی رسند. این روند در گروهی از پسران مبتلا به دیابت ادامه یافت بطوریکه این افراد شش ماه زودتر از افرادی که به این بیماری مبتلا نبودند، به مرحله ی سوم بلوغ رسیدند. با این حال، این تفاوت در زمان بندی بین گروه ها به اندازه کافی به لحاظ آماری معنی دار نبوداین یافته ها نشان می دهد که تاخیر در بلوغ و یا هیپوگنادیسم در پسران نوجوان مبتلا به دیابت نوع 1 که تحت درمان با دوزهای مختلف انسولین قرار می گیرند یا درجات صحیحی از کنترل متابولیک را در بسیاری از نقاط جهان دارند، اتفاق نمی افتد. داده های ما نشان دهنده یک سن نرمال برای بلوغ نوجوانان مبتلا به دیابت نوع 1 است که با گزارشات قبلی مبنی بر تاخیر خفیف بلوغ متفاوت می باشد
در طول بلوغ خیلی از تغییرات فیزیکی رخ میدهد که می تواند دیابت را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال هورمون رشد که باعث ایجاد توده عضلانی بدن می شود، در طول دو تا پنج سال دوبرابر می شود افزایش هورمون رشد کار را برای انسولین سخت تر می کند و دقیقا عکس انسولین عمل می کند.این وضعیت، مقاومت به انسولین نامیده می شود یک نوجوان عادی در این دوران انسولین بیشتری در پاسخ به این شرایط تولید میکند اما یک نوجوان دیابتی که انسولین کافی تولید نمی کند، باید انسولین بیشتری را دریافت کند تا بتواند قند خونش را زیر حد نرمال نگه دارد.منظور از این افزایش دریافت انسولین حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد انسولین بیشتر نسبت به حالت نرمال است همچنین در اوایل دوران بلوغ ممکن است در بعضی از دخترها تشخیص دیابت نوع یک داده شود که بعلت افزایش استروژن در بدن دخترها در دوران بلوغ است
به دلیل تغییرات هورمونی،نوجوانی زمان بسیار شایعی برای شروع دیابت نوع یک است دیابت نوجوانی نشانه ها و علایم یکسانی با دیابت در بقیه دوران ها دارد.مثل
برای تشخیص دیابت این علایم بایدبرای چندین هفته مورد ارزیابی قرار گیرند.اگر افراد کاهش وزن یا وزن نرمال داشته باشند احتمال وجود دیابت نوع یک در آن ها بیشتر است و اگر افراد دارای اضافه وزن باشد، هر دو دیابت نوع یک و دو احتمال برابری دارند.پزشک برای تشخیص نوع دیابت، نیازمند انجام تست هایی است به دلیل اینکه درمان هر نوع از دیابت متفاوت است.افراد دیابتی نوع یک قطعا به انسولین نیاز دارند،درحالیکه افراد با دیابت نوع دو احتمالا به جای تزریق انسولین از قرص های خوراکی استفاده می کنند و با تغییر سبک زندگی و اصلاح سبک زندگی می توانند قند خون را کنترل کنند
تغییرات بلوغ برای زنان شامل شروع قاعدگی، پهن شدن پایین تنه، افزایش بافت چربی بدن و رشد موهای زاید، رشد اندام های جنسی است.برای نوجوانان دیابتی، تغییرات در بافت چربی بدن و ترکیب بدن می تواند خطر ابتلا به مشکلات دیابت را بالاتر ببرد، به دلیل اینکه افزایش بافت چربی در بدن، باعث افزایش قند خون فرد میشود همچنین دختران دیابتی بیشتر در معرض افزایش وزن و ابتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک و هایپر اندروژنیسم (آندروژن بالاتر از حد طبیعی) در دوران بلوغ هستند
چند روز قبل از دوران قاعدگی قند خون دختران بالا می رود و در چندین روز اول عادت ماهیانه قند خون افت می کند آمنوره (قطع خونریزی) و به تاخیر افتادن بلوغ و قاعدگی نامنظم در افراد دیابتی که قند خون خود را به خوبی کنترل کردند، کمتر اتفاق می افتد از نظر میزان استروژن خانم های دیابتی با خانم های غیر دیابتی فرقی ندارند، با این وجود تغییرات هورمونی کنترل قند را برای افراد دیابتی در اوایل بلوغ سخت تر می کند و این وضعیت می تواند منجر به آُسیب به بافت ها و همچنین مشکلات قلبی و عروقی شود.بنابراین دختران دیابتی باید به اهمیت کنترل قند برای سلامتی خود بیشتر توجه کنند علایم بلوغ در پسر ها شامل افزایش موهای بدن و همچنین پهن شدن شانه ها و جهش رشد عمومی بدن هست.کنترل قند برای پسران در دوران بلوغ سخت است و همین مسیله باعث افزایش خطر رتینوپانی(آسیب به چشم) و نفروپاتی (آسیب کلیه ها) در بزرگسالی آن ها می شود در هردو گروه دختران و پسران، تغییرات احساسی در طول بلوغ مشکلات زیادتری را برای مقابله با دیابت به وجود می آورد بسیاری از نوجوانان خواهان استقلال هستند یا نسبت به خانواده سرکشی دارند که همین مسایل می تواند منجر به عدم رعایت کردن برای کنترل داشتن روی قند خون و دیابت بشود
