کم خوني از شايع ترين يافته هاي آزمايشگاهي در بيماران ديابتي است. بيماران ديابتي در مقايسه با بيماران غير ديابتي درجه هاي بيشتري از شيوع و شدت آنمي را در هر ميزاني از عملکرد کليوي دارا هستند. هدف اين مطالعه بررسي شيوع آنمي در جمعيت بيماران ديابتي نوع 2 و رابطه آن با درجه هاي مختلف درگيري کليوي و آلبومينوري بود اگر به دیابت مبتلا هستید باید به صورت منظم آزمایش خون انجام دهید تا وجود احتمالی کم خونی را بررسی نمایند. در افراد مبتلا به دیابت احتمال کم خونی بسیار رایج است. اگر کم خونی به موقع در شما تشخیص داده شود، بهتر می توانید شرایط را کنترل کنید.
معمولاً کم خونی به علت کافی نبودن گلبول های قرمز رخ می دهد که منجر به عوارض دیابت خاصی مانند آسیب چشمی و عصبی شود. و می تواند وضعیت بیماری های کلیوی، قلب و عروق را در افراد مبتلا به دیابت بدتر کند دیابت اغلب منجر به آسیب کلیه می شود و نارسایی کلیه می تواند باعث کم خونی شود. کلیه های سالم می دانند چه زمانی بدن شما به گلبول های قرمز خون جدید احتیاج دارد. آن ها هورمونی به نام اریتروپویتین (EPO) را آزاد می کنند که نشانگر مغز استخوان شما برای افزایش تولید است. کلیه های آسیب دیده EPO کافی را برای پاسخگویی به نیازهای شما تولید نمی کنند اغلب مردم متوجه نمی شوند که بیماری کلیوی دارند، اما اگر تست کم خونی مثبت بود، می تواند نشانه اولیه مشکلی در کلیه های شما باشد افراد مبتلا به دیابت به احتمال زیاد رگ های خونی التهابی دارند که می تواند از دریافت سیگنال مورد نیاز برای ساخت گلبول قرمز مغز استخوان جلوگیری کند و برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان دیابت می توانند سطح هموگلوبین شما را کاهش دهند، پروتیینی که به انتقال اکسیژن از طریق خون کمک می کند. این داروها شامل مهارکننده های ACE، فیبرات، متفورمین و تیازولیدین دیون ها هستند. اگر یکی از این موارد را مصرف کردید، در مورد خطر ابتلا به کم خونی با پزشک خود صحبت کنیداگر دیالیز انجام می دهید، ممکن است کاهش حجم خون داشته باشید و همین امر می تواند باعث کم خونی شود.
وقتی مغز و اندام های شما اکسیژن کافی دریافت نمی کنند، احساس خستگی و ضعف می کنید. علائم دیگر کم خونی عبارتند از:
شمارش کامل خون آزمایش خوبی برای تشخیص کم خونی شما به وسیله ی پزشک است. این آزمایش گلبول های قرمز و پلاکت های خون را شمارش می کند، و اندازه ی گلبول های قرمز را بررسی می کند همچنین سطح هموگلوبین موجود در خون و حجم خون شما را بررسی می کند. اگر سطح هموگلوبین شما پایین باشد، ممکن است کم خونی باشید. دامنه طبیعی برای مردان 14 تا 17.5 و برای خانم ها 12.3 تا 15.3 است. اگر در خون خود درصد کم تری از گلبول های قرمز خون دارید، ممکن است مبتلا به کم خونی باشید اگر شما مبتلا به کم خونی باشید، قدم بعدی فهمیدن دلیل آن است. پزشک ممکن است دلایل زیر را در شما بررسی کند.
اگر به دلیل کمبود آهن، مبتلا به کم خونی هستید، خوردن غذاهای غنی از آهن و مصرف مکمل ها کمک کننده است. برای افرادی که دیالیز کلیه انجام می دهند، بهتر است آهن مستقیماً به داخل ورید تزریق شود اگر کلیه های شما به اندازه کافی EPO - هورمونی که سطح گلبول های قرمز خون را تقویت می کند، تولید نکند ممکن است درمان شما یک نسخه مصنوعی از این هورمون باشد که هر هفته یا دو هفته یک بار تزریق می کنید، یا آن را هنگام دیالیز انجام می دهید. این کار هموگلوبین را در اکثر افراد بالا می برد، اما ممکن است احتمال حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد. بنابراین پزشک در هنگام دریافت مراقب شما خواهد بود. اگر کم خونی شما شدید باشد، ممکن است نیاز به دریافت خون داشته باشید.
شما می توانید ریسک ابتلا به کم خونی را با درایفت کافی آهن از مواد غذایی کاهش دهید. اکثر زنان بالغ هر روز به حدود 18 میلی گرم آهن و مردان به حدود 8 میلی گرم نیاز دارند.
منابع خوب آهن عبارتند از:
نان و غلات غنی شده با آهن
لوبیا و عدس
صدف
جگر
سبزیجات دارای برگ سبز مخصوصاً اسفناج
توفو
گوشت قرمز
ماهی
میوه خشک مانند آلو، کشمش و زردآلو
در صورت همراهی آهن با غذای حاوی ویتامین C مانند میوه و سبزیجات، بدن شما آهن را بهتر جذب می کند. قهوه، چای و کلسیم می تواند باعث شود که آهن کم تری جذب شود فشار خون بالا و افزایش قند خون باعث آسیب کلیه می شود که کم خونی را به همراه دارد. اگر پزشک داروهایی را برای فشار خون بالا یا قند خون بالا تجویز کرده است، مهم است که آن ها را مصرف کنید. یک رژیم غذایی خوب و ورزش منظم نیز به کنترل آن ها کمک می کند.
