بسیاری از مبتلایان به دیابت همچنین اضطراب را تجربه می کنند و ممکن است تعجب کنند که آیا بین این دو بیماری ارتباطی وجود دارد یا خیر.دیابت و اضطراب هر دو از مهمترین دلایل ناتوانی در کشورهای توسعه یافته در سراسر جهان هستند.تنها در ایالات متحده ، اضطراب نزدیک به 40 میلیون بزرگسال را درگیر کرده است. دیابت نیز شایع است و حدود 30.3 میلیون بزرگسال آمریکایی با این بیماری زندگی می کنند.

بر اساس تعریف کتابخانه ملی پزشکی، اضطراب "نگرانی بیش از حد یا ترس در موقعیت های واقعی یا تخیلی" است.در این مقاله دلایل این ارتباط را بیان می کنیم. ما همچنین علائم دیابت و اضطراب را توضیح می دهیم، همچنین نحوه ی تشخیص هریک از این شرایط توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی را بیان می کنیم.

چگونه دیابت می تواند باعث اضطراب شود یا به آن کمک کند؟

افراد مبتلا به دیابت وظیفه مدیریت سطح قند خون و اطمینان از باقی ماندن مقدار قند خونشان در محدوده طبیعی و هدف را هر روز بعهده دارند. این کار می تواند چالش برانگیز و استرس زا باشد.احتمال اضطراب فرد مبتلا به دیابت ممکن است بعد از چند دوره هیپوگلیسمی نیز افزایش یابد.

پزشکان از مبتلایان به دیابت می خواهند که نسبت به میزان قند خون خود هشیار باشند و به موارد زیر توجه کنند:

• توجه ویژه به مواد و محتوی هر وعده ی غذایی

• اجتناب از غذاهای خاص

• پیگیری میزان قند خون به طور مرتب در طول روز

• زمان بندی و تزریق دوز صحیح انسولین

برنامه ریزی، چک کردن و آماده بودن برای طیف گسترده ای از چالش ها، همه برای مدیریت موثر دیابت مهم هستند. با این حال، برخی از افراد ممکن است بیش از حد نگران سطح قند خون یا پیشرفت بیماری خود باشند. این نگرانی ها ممکن است به اضطراب آنها دامن زند.چالش های عاطفی زندگی با دیابت نیز می تواند اضطراب ایجاد کند.

آنچه محققان به آن پرداخته اند:

محققان گزارش می دهند که اضطراب در حدود 40٪ از مبتلایان به دیابت را درگیر می کند. این شیوع بسیار بیشتر از آمار 18.1 درصدی جمعیت عمومی ایالات متحده است.

مبتلایان به دیابت در معرض خطر افت قند خون یا هیپوگلیسمی هستند. برخی از علائم هیپوگلیسمی با علائم اضطراب یکسان است.

علاوه بر این، نتایج یک مطالعه ی حیوانی در سال 2015 نشان می دهد که تجربه ی چندین دوره هیپوگلیسمی می تواند احتمال اضطراب را افزایش دهد. دلیل این امر ممکن است این باشد که دوره های هیپوگلیسمی باعث تغییرات شیمیایی و متابولیکی می شوند که از نظر جسمی بر بخشی از مغز تأثیر می گذارند که در پردازش اضطراب نقش دارند.

علائم اضطراب:

دیابت و اضطراب علائم مختلفی دارند. انجمن دیابت آمریکا و مؤسسه ملی بهداشت روانی هر دو به ترتیب علائم زیر را در مورد هیپوگلیسمی و اضطراب ذکر کرده اند:

• احساس تحریک پذیری

• مشکل در تمرکز

• سردرد

• منگی و سردرگمی

• خستگی

• ضربان قلب سریع

تشخیص:

روش هایی که متخصصان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص دیابت و اضطراب از آنها استفاده می کنند کاملاً متفاوت است.

تشخیص دیابت

به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها(CDC) ، پزشکان با استفاده از یک یا چند آزمایش خون زیر، دیابت را تشخیص می دهند:

• قند خون ناشتا: این آزمایش نیاز به روزه داری یک شبه دارد. چنانچه مقدار قند خون ناشتای فرد 126 میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر باشد، نشان دهنده دیابت است. سطح بین 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده پیش دیابت است.

• آزمایش هموگلوبین A1c: این آزمایش میانگین قند خون فرد را طی چند ماه اندازه گیری می کند. A1C برابر با 6.5درصد یا بالاتر از علائم دیابت است. چنانچه مقدار A1Cبین 5.7 تا 6.4 درصد باشد، نشان دهنده پیش دیابت است.

• آزمایش تحمل گلوکز خوراکی: برای این آزمایش ابتدا قند خون فرد بعد از یک شب ناشتا(روزه داری) و قبل از نوشیدن یک محلول گلوکز(قندی) اندازه گیری می شود. سپس بعد از نوشیدن این مایع قندی، قند خون فرد تا 3 ساعت بعد، بصورت ساعتی اندازه گیری می شود. نتیجه ی 200 میلی گرم در دسی لیتر و بالاتر در ساعت دوم پس از نوشیدن مایع قندی، نشانگر دیابت است، در حالی که نتیجه ای بین 140 تا 199 میلی گرم در دسی لیتر حاصل شود، ممکن است فرد به پیش دیابت مبتلا باشد.

• آزمایش قند خون تصادفی: این آزمایش نیازی به یک شب روزه ندارد، به این معنی که فرد می تواند در هر زمان آن را انجام دهد. مقدار 200 میلی گرم در دسی لیتر و بالاتر نشان دهنده دیابت است.

تشخیص اضطراب

اگر فکر می کنید که دچار اضطراب می شوید باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است از فرد بخواهد پرسشنامه ای را که در مورد علائم روانی و جسمی است، پر کند.

در برخی موارد، پزشک ممکن است فرد را برای انجام غربالگری سلامت روان به روانپزشک یا روان درمانگر ارجاع دهد. این متخصصان بهداشت روان قادر خواهند بود ارزیابی دقیق تری را انجام دهند.

درمان دیابت و اضطراب

افراد مبتلا به دیابت و اضطراب باید یاد بگیرند که بین نگرانی های منطقی در مورد مدیریت دیابت و تفکر غیر منطقی و اضطراب خود تمایز قائل شوند.اولین قدم در این فرایند همکاری نزدیک با متخصصان مراقبت های بهداشتی برای تهیه ی یک برنامه درمانی برای دیابت است. این طرح باید شامل موارد زیر باشد:

• دستورالعمل های تغذیه ای

• شیوه های نظارت

• استفاده از دارو

• توصیه هایی برای کاهش وزن، در صورت لزوم و اهداف فعالیت بدنی

• سیستم های پشتیبانی عاطفی

برای مبتلایان به اضطراب، روشهای درمانی بسیاری وجود دارد، پزشک یا متخصص بهداشت روان ممکن است یک یا چند روش زیر را توصیه کنند:

• مشاوره فردی

• گروه درمانی

• درمان شناختی رفتاری یا سایر تکنیک های درمانی خاص

• دارو

• تغییر سبک زندگی

• اقدامات درمانی مکمل و جایگزین، مانند یوگا و مراقبه یا مدیتیشن

ترکیب دیابت و اضطراب می تواند یک چرخه ی معیوب از مشکلات جسمی و عاطفی ایجاد کند. با این حال، افرادی که یاد می گیرند اضطراب خود را مدیریت کنند، ممکن است متوجه شوند که در مدیریت دیابت خود نیز موفق تر عمل می کنند.

برخی از شیوه های زندگی می تواند برای مبتلایان به دیابت، اضطراب یا هر دو مفید باشد. این موارد شامل:

• ورزش منظم و فعال بودن جسمی

• تبعیت از یک رژیم غذایی سالم و متعادل

• تنظیم و حفظ برنامه منظم خواب

• اختصاص زمان و انرژی برای ارتباط با خانواده و دوستان

• قطع مصرف کافئین

• محدود کردن مصرف الکل یا اجتناب از مصرف آن در کل

• پرهیز از مصرف تفریحی مواد مخدر