خشکی پوست و دیابت 

اگر دیابت دارید، ممکن است از مشکلات پوستی که این بیماری می‌تواند ایجاد کند بی اطلاع باشید. یکی از شایع ترین علائم پوستی مرتبط با دیابت و نشانه افزایش سطح گلوکز، خشکی پوست است. خارش، ناشی از خشکی و گردش خون ضعیف، لکه های قهوه ای پوسته پوسته روی پاها و زخم های پوستی است که بهبود نمی یابند. در ادامه به یکی از مشکلات پوستی به نام خشکی پوست و دیابت صحبت کنیم.

خشکی پوست برای افراد دیابتی موضوع کوچکی نیست. ممکن است قرمز و دردناک شود و در صورت عدم درمان ممکن است ترک بخورد. اگر پوست دچار خارش و تحریک شود، ترک ها نیز ممکن است در اثر خراش ایجاد شوند. سپس میکروب ها از طریق این ترک های پوستی وارد بدن می شوند و می توانند باعث عفونت شوند. باز هم، به دلیل از دست دادن حس در اندام ها، برخی از دیابتی ها تا زمانی که عفونت رخ ندهد و نیاز به کمک پزشکی باشد، حتی متوجه وجود مشکلی نمی شوند. گلوکز خون زمینه رشد باکتری ها را فراهم می‌کند و باعث می‌شود بدن نتواند به طور موثر خود را درمان کند. مهم است که به طور مرتب دست‌ها، پاها و بازوهای خود را چک کنید تا خشکی پوست را پیدا کنید.

علل خشکی پوست:

در حالی که خشکی پوست می تواند مشکلی در تمام طول سال باشد، در ماه های سرد سال می تواند تشدید شود. در زمستان به دلیل هوای سرد و خشک و استفاده از بخاری در خانه ها رطوبت از بین می رود. هم افراد سالم هم افراد دیابتی متوجه خشکی، افزایش خارش دست و ترک خوردن لب ها می شوند.قند خون بالا مرتبط با دیابت کنترل نشده می تواند باعث خشکی پوست در طول سال شود. اگر گلوکز خون شما خیلی بالا باشد، بدن شما به سرعت مایعات را از دست می دهد. این عامل به نوبه خود پوست شما را خشک می کند.نوروپاتی همچنین می‌تواند به مشکلات پوستی خشک برای افراد مبتلا به دیابت کمک کند. هنگامی که دیابت شما برای مدت طولانی کنترل نشده باشد، می تواند باعث آسیب عصبی شود. اگر اعصاب اندام تحتانی شما آسیب دیده باشد، پیام عرق کردن از مغز شما را دریافت نخواهند کرد. از آنجایی که عرق چیزی است که پوست را مرطوب نگه می دارد، خشکی پوست به راحتی ممکن است رخ دهد.

نکات مهم برای بیماران دیابتی در مدیریت خشکی پوست:

دیابت خود را کنترل کنید:

سعی کنید قند خون خود را در یک حد نرمال نگه دارید. اگر دچار خشکی پوست شده اید، می توانید با رعایت نکاتی جلوی تشدید آن را بگیرید. برای داشتن وزن مناسب و رژیم سالم تلاش کنید، درست غذا بخورید، مصرف نمک را کاهش دهید، فشار خون خود را متعادل نگه دارید و ورزش کنید.

مراقب بدن خود باشید:

آگاه باشید اگر آسیب عصبی دیابتی دارید (که به آن نوروپاتی گفته می شود) یک بریدگی، خراش سطحی یا سوراخ شدن پوست ممکن است منجر به یک مشکل بزرگ شود. در نتیجه بهتر است مراقب بدن خود باشید. پاها، مچ پا، کف پا و بین انگشتان پا را هر روز از نظر وجود زخم های جدید یا زخم های قدیمی که به نظر می رسد مدت زمان زیادی هستند که خوب نشده اند، بررسی کنید. خشکی پوست در بیماران دیابتی نیز ممکن است منجر به ایجاد آسیب های جدی شود در نتیجه بهتر است این موارد را نیز پیگیری کنید.

زخم های خود را سریعا درمان کنید:

هیچ وقت از زخم های کوچک غافل نشوید. اگر یک خراش، بریدگی کوچک یا هر چیزی که بهبود نمی یابد دارید که باعث نگرانی شما شده، بهتر است بلافاصله با پزشک خود صحبت کنید. خشکی پوست در بیماران دیابتی را نیز جدی بگیرید زیرا این خشکی ها هم ممکن است در طولانی مدت منجر به زخم و آسیب دیدگی جدی شوند.

 از پوست خود محافظت کنید:

با پوشیدن دستکش حین شستن ظروف یا کار با مواد شوینده از پوست خود محافظت کنید. این اولین خط دفاعی ساده است که می تواند به شما کمک کند تا از بریدگی و خراش هایی که منجر به عفونت می شوند جلوگیری کنید. چه در حال باغبانی باشید و چه در حال پیاده روی بهتر است پاهای خود را با شلوار بلند و کفش مناسب بپوشانید. برای محافظت از پوست در برابر سرما یا باد، گوش و صورت خود را نیز بپوشانید و کلاه بپوشید. این کارها به شما کمک می کند کمتر دچار خشکی پوست شوید.

پیشگیری بهتر از درمان است:

عارضه خشکی پوست در بیماران دیابتی بسیار رایج است. در نتیجه مهم است که از کارهایی که باعث می شوند پوست شما خشک تر شوند جلوگیری کنید. پوستی که خیلی خشک است ممکن است ترک بخورد، خارش بگیرد و آلوده شود. پوست خود به خصوص در نواحی زیر بغل، انگشتان پا و کشاله ران را تمیز و خشک نگه دارید. دوش روزانه یا حمام کوتاه با آب ولرم داشته باشید و هنگام شستشو از صابون ها و شامپو بدن های ملایم استفاده کنید. از پاک کننده های معطر که ممکن است روی پوست شما حساسیت ایجاد کنند، پرهیز کنید.

راه حل مراقبت ساده است! اگر پوست شما خشک است آن را مرطوب نگه دارید. بهترین زمان برای استفاده از کرم مرطوب کننده و لوسیون، درست بعد از دوش گرفتن یا حمام است. برای جلوگیری از ترک خوردن لب ها نیز از نرم کننده های مخصوص لب استفاده کنید. این محصولات رطوبت و آب موجود در بافت پوست را محافظت می کنند. برای جلوگیری از خشکی پوست در فصل سرما از رطوبت سازهای هوا استفاده کنید. اگر خشکی پوست را تجربه کرده باشید می دانید که خارش به همراه می آورد، از خاراندن پوست خودداری کنید.