موز یکی از میوه هایی است که مهمولا به قند بالا متهم است در حالی که این میوه با شاخص گلایسمی حدود 50 و نهایتا کمتر از 70 انتخاب خوبی برای افراد دیابتی است . این افراد ترجیحا می توانند از موز کمتر رسیده و در هر میان وعده به مقدار متعادل مصرف نماییند.به خصوص وقتی هم‌زمان با دیابت فشارخون هم وجود داره، موز به عنوان منبع خوب پتاسیم می‌تونه انتخاب فوق‌العاده‌ای باشه.در مورد شاخص گلایسمی حتماً سر فرصت توضیح میدم ولی فعلاً همینقدر بدونیم که این شاخص برای همه‌ی مواد غذایی تعریف شده و عزیزانی که دیابت دارن ترجیحاً باید مواد غذایی با شاخص کمتر از ۷۰ رو میل کنند.
یک روش برای تعیین چگونگی تأثیر غذای حاوی کربوهیدرات روی قند خون، بررسی شاخص گلیسمی آن (GI) است.شاخص گلیسمی غذاها را بر اساس میزان و سرعت جذب قند خون آن ها را مرتب می کند.
غذاها از 0 تا 100 بر اساسا زیر طبقه بندی می شوند:
به نظر می رسد رژیم های غذایی مبتنی بر غذاهای دارای GI پایین برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بسیار مناسب هستند.
علاوه بر شکر و نشاسته، موز حاوی مقداری فیبر است. این بدان معناست که قندهای موجود در موزها آهسته تر هضم و جذب می شوند که می تواند مانع از افزایش قند خون شود.
اندازه موزهایی که می خورید با تأثیر آن بر میزان قند خون شما مرتبط است. هرچه موز بزرگتر باشد، کربوهیدرات بیشتری مصرف خواهید کرد و افزایش قند خون شما نیز بیشتر خواهد شد.
در اینجا مقدار تقریبی کربوهیدرات ها در اندازه های مختلف موز آورده شده است:
اگر تمام این موزها کاملاً رسیده باشند (GI 62) ، درنتیجه شاخص گلیسمی آن ها از 11 برای یک موز خیلی کوچک تا 22 برای یک موز بزرگ است.
میوه هایی مانند موز، یک ماده غذایی سالم است که حاوی فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی است. حتی اگر دیابت دارید می توانید موز را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانید.
اگر مبتلا به دیابت هستید ، می توانید از میوه هایی مانند موز به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم استفاده نمایید.اگر موز دوست دارید، نکات زیر می تواند به حداقل رساندن تأثیر آن ها بر میزان قند خون شما کمک کند:
اگر دیابتی هستید، به یاد داشته باشید که تمام غذاهای حاوی کربوهیدرات می توانند به طور متفاوتی بر قند خون افراد تأثیر بگذارند.بنابراین، ممکن است شما بخواهید نحوه ی تاثیر موز بر قند خون خود را بررسی کنید و بر این اساس عادات غذایی خود را تنظیم کنید.
موزها از نظر رنگ، اندازه و شکل انواع متفاوت و مختلفی دارند. رایج‌ترین نوع آن کاوندیش نام دارد که نوعی موز است. زمانی که نارس است سبز رنگ است و وقتی که رسیده میشود به رنگ زرد در می‌آید.
یک موز متوسط دارای موارد زیر است:
• پتاسیم
• ویتامین B6
• ویتامین c
• منیزیم
• مس
• منگنز
• کربوهیدرات خالص
• فیبر
• پروتئین
• چربی
هر موز فقط حدود ۱۰۵ کالری دارد و تقریباً به طور کامل از آب و کربوهیدرات تشکیل شده است. موز پروتئین بسیار کمی دارد و تقریباً بی چربی هست. کربوهیدرات موجود در موزهای سبز و نارس بیشتر از نشاسته تشکیل شده است اما با رسیدن موز، نشاسته به قند (گلوکز، فروکتوز و ساکارز) تبدیل میشود.موز سرشار از فیبر، آنتی اکسیدان ها و چندین ماده مغذی است. یک موز متوسط حدود ۱۰۵ کالری دارد.
موز سرشار از پکتین که نوعی فیبر است و ساختاری اسفنجی شکل دارد. موزهای نارس دارای نشاسته‌های مقاوم هستند، که مانند فیبر محلول عمل می‌کنند و در دستگاه هاضمه، هضم و جذب نمی‌شوند و به این ترتیب به عمل دفع کمک فراوان می‌کنند.هم نشاستهٔ مقاوم و هم پکتین ممکن است سطح قند خون را بعد از مصرف کردن کم کند و اشتها را با کند شدن تخلیه معده کاهش دهند.خوردن موزها بعد ازغذا می‌تواند به متعادل کردن سطح قند خون کمک کرده و با کند شدن خالی شدن معده، اشتها را کم کند.
مقاومت به انسولین یکی از مهمترین عوامل خطرناک در بسیاری از بیماری‌های جدی در جهان از جمله دیابت نوع ۲ است.مطالعات متعدد نشان می‌دهد که مصرف ۱۵-۳۰ گرم نشاسته مقاوم در روز می‌تواند حساسیت به انسولین را در حدود ۳۳-۵۰ درصد در مدت کمتر از چهار هفته را بهبود بخشد. موزهای نارس منبع خوبی از نشاسته مقاوم هستند. بنابراین ممکن است به بهبود حساسیت به انسولین کمک کنند. با این حال، دلیل این تأثیرات به خوبی درک نشده است و همه مطالعات در مورد این موضوع اتفاق نظر ندارند.
باید مطالعات بیشتری در مورد موز و حساسیت به انسولین انجام شود.موزهای نارس منبع خوبی از نشاسته مقاوم هستند که می‌تواند تا حدودی حساسیت به انسولین را بهبود بخشد. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
میوه‌ها و سبزیجات منبع عالی آنتی اکسیدان های غذایی هستند و موز نیز از این قاعده مستثنی نیست. آن‌ها حاوی چندین نوع آنتی اکسیدان قوی، از جمله دوپامین و کاتچین‌ها هستند. این آنتی اکسیدان‌ها دارای بسیاری از فواید مهم برای سلامتی هستند، از جمله کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و بیماری‌های دژنراتیو.با این حال یک سوء تفاهم رایج است که دوپامین موجود در موز به عنوان یک ماده شیمیایی خوب در مغز شما عمل می‌کند.در واقعیت، دوپامین حاصل از موز از سد خونی مغزی عبور نمی‌کند. بنابراین به سادگی به جای آنکه باعث تغییر درهورمون ها یا احساسات شود به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می‌کند.موزها دارای بسیاری از آنتی اکسیدان ها هستند، که ممکن است به کاهش آسیب های ناشی از مولکول هایی به نام رادیکال آزاد کمک کند و خطر برخی از بیماری ها را کاهش دهد.
