اسکارمینکوفسکی در سال 1889 نشان داد که برداشتن پانکراس در سگ ها سبب بروز دیابت می شود. پل لانگرهانس در پایان نامه دکترای خود سلول های جزیره ای پانکراس را کشف کرد که به افتخار او این سلول ها را جزایر لانگرهانس نام نهادند. با این حال همه تلاش ها برای درمان دیابت با مواد استخراج شده از پانکراس با شکست مواجه شد. فدریک بنتینگ و چارلز بست آزمایشاتی برروی سگ ها که بعد ها کولیپ شیمی دان نیز به یاری انها شتافت و در سال 1922 اولین بیمار دیابتی به نام تامپسن یک دوز تزریقی انسولین دریافت کرد و گلوکز خون او از 520 به 120 کاهش یافت کاشفان انسولین جایزه نوبل پزشکی را از آن خود کردند.

مشتقات انسولین

انسولین انواع مختلفی دارد که در این مقاله با آن آشنا می شوید:

• انسولین رگولار یا کوتاه اثر
  
  

این نوع از انسولین زیر پوست تزریق می شود و به سرعت وارد خون می شود و سریعاً در اثرش در کاهش گلوکز خون آغاز می شود. بیشترین اثر آن بعد از یک تا دو ساعت اتفاق می افتد . این انسولین شفاف است.

• انسولین ان پی اچ یا طولانی اثر
  
  

این نوع از انسولین تقریباً 2 ساعت بعد از تزریق اثر می کند و بعد از 12 ساعت اثر ان از بین میرود. انسولین به یک ماده با عمل تاخیری موجود در رسوب ته ظرف دارو متصل می شود. این نوع اسولین را باید قبل از کشیدن دارو به خوبی تکان داد.بدون اینکه اثر زودرس انسولین رگولار از بین برود ، این نوع انسولین را می توان در یک سرنگ با انسولین رگولار مخلوط کرد.اگر درمان با انسولین را به تازگی شروع کرده اید ، به انسولین با تاثیر طولانی احتیاجی نیست . بعداً ممکن است لازم شود که انسولین با تاثیر طولانی را هم دریافت نمایید. پزشک یا پرستار متخصص دیابت با شما در این باره صحبت خواهند کرد. این نوع از انسولین حالت کدر دارد.

• انسولین مخلوط
  
  

این نوع شامل مخلوط انسولین ان پی اچ و انسولین رگولار است که سریعاً پس از تزریق اثر کرده و تاثیرش بعد از 12 ساعت از بین میرود.

این مخلوط معمولاً یک یا دوبار در روز تزریق می شود معمولاً تزریق های مخلوط بیش از 3 بار در روز و بیشتر اتفاق نمی افتد.

تزریق انسولین

انسولین را باید در بافت چربی زیر پوست تزریق کنید. محل تزریق را مرتباً عوض کنید تا از تشکیل توده های سفت زیر پوست جلوگیری شود، فقط در محل های سالم پوست تزریق کنید قابل توجه اینکه در جاهایی که گوشت اضافه وجود دارد تزریق نشود. بیشتر افراد دیابتی تزریقشان را در شکم و بالای ران انجام می دهند. انسولین از مکان های متفاوت ، با سرعت های مختلفی وارد خون می شود.به طور مثال سرعت جذب در شکم نسبت به قسمت بالای ران بیشتر است نباید انسولین را هر بار به زور تصادفی در قسمت های مختلف تزریق کنید . به طور معمول، باید انسولین با تاثیر کوتاه مدت را تا 15 دقیقه قبل از غذا تزریق نمایید. فاصله بیشتر می تواند منجر به افت قند خون در فرد دیابتی شود.

محل تزریق

اگر نمی خواهید از قلم انسولین استفاده کنید بهترین جایگزین یک سرنگ پلاستیکی با سوزن سرخود است سرنگ ها درجه بندی مشخصی دارند و دیگر نیازی به وصل کردن سوزن نیست برای این کار احتیاجی به ضدعفونی کردن منطقه تزریق با پنبه و الکل نیست . لازم به ذکر است هرگونه تغییر شدید پوستی مانند قرمزی در محل را به پزشکتان اطلاع دهید.ممکن است این تغییرات به علت واکنش حساسیتی باشد.

قلم انسولین

سرنگ انسولین

تزریق انسولین با سرنگ

انسولین و سرنگ را در دسترس قرار دهید. برای تزریق مخلوط های ان پی اچ ، انسولین را با دقت قبل از کشیدن مخلوط نمایید شیشه انسولین را بین دو دست بچرخانید تا محتویات به طور یکنواخت کدر شود.

داخل سرنگ مقداری هوا مساوی با حجم انسولینی که میخواهید تزریق نمایید بکشید.

هوا را به داخل شیشه دارو تزریق نمایید در ابتدا کمی بیشتر از نیازتان انسولین بکشید . اینکار به خاطر آن است که بتوانید هرگونه حبابی را که ممکن است بدام افتاده باشد را خارج نمایید این کار را با ضربه زدن ارام به سرنگ و برگرداندن واحد های اضافی انسولین همراه با هوای داخل سرنگ به شیشه دارو انجام می شود.

لایه ای از پوست را بین انگشتان شست و اشاره بگیرید یا با کمک این دو انگشت بخشی از پوست را محکم بکشید. سوزن را در محل چین پوستی بصورت عمودی یا زاویه 45 درجه وارد پوست کنید و پیستون سرنگ را کاملاً به طرف پایین فشار دهید حال تمام دوز انسولین زیر پوست شماست لازم به ذکر است بیماران لاغر باید با زاویه 45 درجه تزریق کنند. زیرا تزریق عمودی ممکن است انسولین را به داخل ماهیچه براند.