چرا افراد دیابتی در معرض قارچ بین انگشتان پا هستند ؟
بیماری دیابت فقط به کنترل قند خون محدود نمی‌شود. این بیماری بر کل بدن تأثیر می‌گذارد و پوست، به‌ویژه در نواحی حساس مانند پاها، از اولین قسمت‌هایی است که تحت تأثیر قرار می‌گیرد. یکی از مشکلات شایع در بیماران دیابتی، عفونت قارچی بین انگشتان پا است. اما چرا چنین اتفاقی می‌افتد و چه راهکارهایی برای پیشگیری و درمان وجود دارد؟ در این مقاله به بررسی اینکه چرا افراد دیابتی در معرض قارچ بین انگشتان پا هستند می پردازیم.
قارچ‌های پوستی نوعی میکروارگانیسم هستند که در محیط‌های مرطوب و گرم به‌سرعت رشد می‌کنند. ناحیه بین انگشتان پا به دلیل تعریق زیاد، تهویه ضعیف و باقی ماندن رطوبت، محیطی ایده‌آل برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌کند. در افراد سالم، سیستم ایمنی معمولاً مانع رشد بیش از حد قارچ‌ها می‌شود، اما در بیماران دیابتی وضعیت فرق دارد.
یکی از عوامل اصلی افزایش احتمال عفونت قارچی، قند خون بالا است. گلوکز زیاد در خون باعث تضعیف سیستم ایمنی شده و بدن را در برابر عفونت‌های قارچی آسیب‌پذیر می‌کند. همچنین محیط شیرین‌تر در بافت‌ها، شرایط رشد قارچ را تسهیل می‌کند.
دیابت با تضعیف عروق خونی کوچک، موجب کاهش جریان خون در پاها می‌شود. این کاهش گردش خون، فرآیند ترمیم زخم‌ها را کند کرده و مقاومت پوست در برابر عفونت‌ها را پایین می‌آورد.
نوروپاتی دیابتی باعث کاهش حس در پاها می‌شود، به‌طوری‌که بیمار ممکن است خراش، خارش یا زخم بین انگشتان را احساس نکند. این بی‌حسی باعث می‌شود عفونت‌های قارچی بدون تشخیص باقی بمانند و پیشرفت کنند.
در افراد دیابتی، تنظیم دمای بدن ممکن است مختل شود که باعث تعریق غیرطبیعی در نواحی خاص از بدن، از جمله پاها می‌شود. این تعریق، همراه با استفاده از کفش‌های بسته، محیطی مرطوب و گرم برای قارچ‌ها فراهم می‌کند.
توجه: افراد دیابتی ممکن است به دلیل نوروپاتی علائم واضحی نداشته باشند، بنابراین معاینات منظم پا بسیار حیاتی است.
در افراد دیابتی، یک عفونت ساده قارچی می‌تواند به مشکلات جدی‌تری تبدیل شود، از جمله:
پمادها، اسپری‌ها یا کرم‌های ضدقارچ با تجویز پزشک می‌توانند در مراحل اولیه مؤثر باشند. مصرف دارو باید طبق دستور و به‌طور کامل ادامه یابد تا از بازگشت قارچ جلوگیری شود.
اگر عفونت گسترش یافته یا مقاوم باشد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی تجویز کند.
تمیز نگه داشتن پاها، خشک کردن دقیق بین انگشتان بعد از شستشو و استفاده از جوراب‌های نخی و قابل تنفس، نقش مهمی در بهبود و پیشگیری دارد.
مهم‌ترین اقدام پیشگیرانه، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی است. کنترل دیابت، پایه‌ی اصلی حفظ سلامت پوست و ایمنی بدن است.
هر روز پاهای خود را از نظر ترک، قرمزی، خراش یا تغییر رنگ بررسی کنید. آینه می‌تواند به دیدن قسمت‌های پشتی یا کف پا کمک کند.
از کفش‌های راحت، خشک و با تهویه مناسب استفاده کنید. جوراب‌های نخی و تمیز، رطوبت پا را جذب کرده و محیط قارچی را از بین می‌برند.
بعد از هر بار شستن پا، به‌ویژه بین انگشتان را به‌خوبی خشک کنید. می‌توانید از پنبه یا دستمال کاغذی نرم برای این کار استفاده کنید.
دمپایی، حوله یا سوهان پا را با دیگران به اشتراک نگذارید؛ چون می‌توانند ناقل قارچ باشند.
اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید:
مراقبت از پا، بخشی از درمان دیابت
افراد دیابتی باید پاهای خود را مانند قلب‌شان جدی بگیرند. عفونت قارچی بین انگشتان پا اگر به موقع تشخیص و درمان نشود، می‌تواند عواقب جدی برای سلامت فرد به دنبال داشته باشد. با رعایت بهداشت، بررسی روزانه پا، و کنترل قند خون، می‌توان تا حد زیادی از بروز این مشکل پیشگیری کرد.
