نارنگی قند دارد
نارنگی از جمله میوه‌های خوشمزه و پرطرفدار پاییزی است. میوه نارنگی و پوست آن خواص و فواید درمانی فراوانی دارد. طبع نارنگی سرد و تر است. نارنگی هم مانند سایر مرکبات سرشار از ویتامین C است. این میوه همچنین دارای مقادیر کمی ویتامین A است و در 100 گرم نارنگی تقریبا 14 درصد از نیاز روزانه‌ی بدن به این ویتامین وجود دارد. شاید جالب باشد بدانید پوست نارنگی نیز دارای خواص و فوایدی است و حاوی یک سوپر فلاونوئید یا آنتی اکسیدانی به نام تانگرتین است. در ادامه مقاله به بررسی اینکه آیا نارنگی قند دارد خواهیم پرداخت.
نارنگی میوه ای سرشار از ویتامین‌ها و مواد مغذی، نارنگی حاوی پتاسیم و ویتامین‌های گروه B از جمله ویتامین B1، B6 و B9 یا تیامین و پیریدوکسین و فولات نیز هست.نارنگی بر خلاف اندازه‌ی کوچک خود نسبت به سایر مرکباتی مانند گریپ فروت یا پرتقال، بسیار مغذی و آبدار است. تقریباً می‌توان گفت 85 درصد از این میوه را آب تشکیل می‌دهد. همانطور که می‌بینید نارنگی میوه ای سرشار از ویتامین C است که در واقع بسیاری از خواص نارنگی به خاطر همین ویتامین است. این میوه همچنین یکی از بهترین منابع برای بتا کریپتوزانتین است، آنتی‌اکسیدانی که در بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود و در میوه هایی با رنگ نارنجی وجود دارد.
در پاسخ به این سئوال که آیا نارنگی قند دارد باید بگویم آنتی اکسیدان های موجود در مرکبات به ویژه نارنگی می تواند برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مزایای زیادی به همراه داشته باشد. یکی از تحقیقات انجام شده نشان داده است که سطح آنزیم های آنتی اکسیدانی و ویتامین‌های آنتی اکسیدانی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 کمتر است. درباره ی خواص نارنگی برای دیابت لازم است به خاطر داشته باشید که مصرف میوه‌های غنی از آنتی‌اکسیدان مانند نارنگی می‌تواند به کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال‌های آزاد در بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 یا سایر بیماری‌های التهابی، کمک کند. نارنگی دارای هشت گرم قند است و میزان قند آن نسبت به پرتقال کمتر است. نکته ی جالبی که راجع به نارنگی وجود دارد فایده آن برای افراد مبتلا یک دیابت است. نارنگی ماده ای به نام نوبیلتین دارد و می تواند در بهبود دیابت نوع دو بسیار موثر باشد. نوبیلتین در بافت میوه و همچنین در پوست آن وجود دارد، بنابراین نوشیدن آبمیوه برای دیابتی ها کافی نیست و برای دریافت تمام مزیت های میوه لازم است آن را به طور کامل بخورند. افزودن پوست رنده شده نارنگی و پرتقال هم یک طعم دهنده مغذی برای سالاد است. به علاوه می توانید پوست نارنگی و پرتقال را در آب گرم قرار دهید و سپس آب را بنوشید که یک نوشیدنی فوق العاده مقوی و سالم محسوب می شود. بنابر این در صورتی که به دیابت مبتلا بوده و نسبت به مصرف میوه های دارای قند حساس هستید باید بدانید که نارنگی نه تنها برای شما مشکلی به وجود نمی آورد بلکه می تواند به درمان دیابت کمک کند.
نارنگی دارای مقادیر قابل توجهی از ویتامین C و مواد معدنی نظیر پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آهن است. ارزش غذایی یک عدد نارنگی شامل مقادیر زیر می‌باشد :
آنتی‌اکسیدان‌ها با خنثی سازی آسیب و اثرات مخرب استرس اکسیداتیو که ناشی از تجمع رادیکال‌های آزاد هستند، از بدن محافظت می‌کند. رادیکال‌های آزاد مولکول‌های مضری هستند که در ایجاد بیماری‌هایی مانند سرطان، آرتریت و بیماری‌های قلبی نقش دارند. نارنگی و حتی پوست آن، منبعی غنی از آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتایمن C و بتا کریپتوزانتین و همینطور فلاونوئیدهایی مانند نارینژین، هسپریدین، تانگریتین و نوبیلتین است.ظرفیت آنتی‌اکسیدانی ویتامین C به خاطر تاثیرات مفید آن بر سلامت پوست و قلب و همینطور خواص ضد سرطانی شناخته می‌شود. تحقیقات نیز ارتباط فلاونوئیدها را با مزایای متعددی برای سلامتی از جمله اثرات محافظتی از مغز و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن ثابت کرده است.
یکی از میوه هایی که برای تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند بسیار مفید باشد، نارنگی و به طور کلی مرکبات است. مرکباتی مانند نارنگی سرشار از ویتامین C هستند که تولید سلول‌های سفید خون را افزایش داده و با عفونت‌ها مبارزه می‌کنند. علاوه بر آن جالب است بدانید خواص نارنگی برای کم خونی باعث شده بسیاری از افراد از این میوه خوشمزه برای درمان کم خونی خود استفاده کنند.
آنتی‌اکسیدان‌های موجود در نارنگی مانند ویتامین C، تانگریتین و نوبیلتین می‌توانند در سلامت قلب نیز بسیار موثر باشند. مطالعاتی که بر روی انسان و حیوان انجام شده نشان داده است که ویتامین C با کاهش فشار خون و تجمع پلاکت‌ها می‌شود. نتیجه ی این مساله، بهبود عملکرد رگ‌های خونی و کاهش تری‌گلیسیرید و کلسترول‌های بد، و در نهایت کاهش خطر بیماری‌های قلبی است. به طور مشابه، تحقیقات آزمایشگاهی نشان می‌دهد تانگریتین و نوبیلتین می‌توانند باعث کاهش کلسترول کل و تری‌گلیسیرید شوند که خطر ابتلا به تصلب شرایین، یعنی تنگی عروق ناشی از تجمع پلاک‌ها را کاهش می‌دهد. تصلب شرایین فاکتور خطری برای حمله‌ی قلبی و سکته است.
