براساس جدیدترین داده های نظارتی، شیوع دیابت در افراد مسن در ایالات متحده با توجه به معیارهای تشخیصی مورد استفاده از 22 تا 33 درصد متغیر است. جمع شدن مقدار زیاد گلوکز در خون بعد از خوردن غذا یک ویژگی بارز دیابت نوع 2 در افراد مسن است. متاسفانه، یک سوم افراد مسن مبتلا به دیابت تشخیص داده نمی شوند. اپیدمی دیابت نوع 2 با افزایش میزان اضافه وزن و چاقی ارتباط دارد ، اما پیش بینی های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) نشان می دهد که در 20 سال آینده، به دلیل افزایش جمعین مسن در جهان، حتی اگر میزان بروز دیابت کاهش یابد، شیوع آن دو برابر می شود. پیش بینی های دیگر نشان می دهد که تعداد موارد تشخیص دیابت در افراد بالای 65 سال بین 4.5 تا 4 برابر (در مقایسه با 3 برابر کل جمعیت) بین سال های 2005 تا 2050 افزایش می یابد.
میزان ابتلا به دیابت با افزایش سن تا حدود 65 سالگی افزایش می یابد ، پس از آن به نظر می رسد که هم میزان بروز و هم میزان آن کاهش می یابد. در نتیجه ، افراد مسن مبتلا به دیابت یا ممکن است دچار بیماری حادثه ای (بعد از 65 سالگی تشخیص داده شوند) یا دیابت طولانی مدت با شروع در میانسالی یا زودتر از آن را تجربه کنند.
افراد مسن مبتلا به دیابت به بیشترین میزان قطع عضو اندام تحتانی، انفارکتوس قلب، اختلال بینایی و بیماری کلیوی دچار هستند. افرادی که سن آنها زیر 75 سال است، نسبت به افراد مسن با سن بالای 75 سال، بیشترین عوارض را دارند. مرگ و میر ناشی از بحران های قند خون نیز در افراد مسن بسیار بیشتر است.
اگرچه تعداد فزاینده ای از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 در سنین پیری زندگی می کنند شایع ترین نوع و شایع در گروه های سنی بالاتر است. افراد مسن به دلیل اثرات ترکیبی افزایش مقاومت به انسولین و اختلال در عملکرد لوزالمعده با افزایش سن ، در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. به نظر می رسد مقاومت به انسولین وابسته به سن در درجه اول با چاقی و بی تحرکی فیزیکی مرتبط است.
راه های زیادی برای کاهش خطر عوارض دیابت وجود دارد ، از جمله:
عوارض شایع دیابت در بزرگسالان 65 سال به بالا عبارتند از:
پیش دیابت یک بیماری است که در طول زندگی ایجاد شده، ابتلا به آن با سبک زندگی و سابقه خانوادگی تاثیر مستقیم دارد. از آنجا که پیش دیابت اولین قدم برای دیابت نوع دوم است، دلایل آن بسیار به هم شبیه است. برخی از این دلایل عبارتند از:
گلوکزی که به کمک انسولین برای انرژی سوزانده می شود برای کمک به سوخت و ساز انسان های فعال کمک کننده است. هنگام ورزش عضلات بدن شما گلوکز بیشتری می سوزاند و در واقع انسولین کمتری مصرف می کند که به مقاومت انسولین معکوس کمک می کند. بنابراین اگر بی تحرک باشید، عضلاتتان گلوکز نمی سوزاند و در عوض آن را ذخیره می کنند در نتیجه سطح قند خون بالا می رود.
اگر سابقه خانوادگی دیابت دارید احتمال ابتلای شما به دیابت بیشتر است.
محققان می گویند کیفیت خواب شما می تواند بر روی ابتلای شما به انواع دیابت تاثیر داشته باشد. کمبود خواب و اختلال در خواب با افزایش سطح قند خون ارتباط دارد و همچنین در چاقی که یکی دیگر از دلایل دیابت است نقش دارد. محققان با مطالعه روی دو دسته افرادی که خوابشان باکیفیت و بی کیفیت، دریافته اند که افراد با خواب بی کیفیت، سطح گلوکز قند خونشان در صبح ۲۳ درصد بالاتر و مقاومت به انسولین در آن ها ۸۲ درصد بیشتر از افراد معمولی است.
این با سبک زندگی شما تاثیر مستقیم دارد. ورزش نکردن، خوردن غذاهای چرب و ناسالم باعث ذخیره چربی در ناحیه کمر شده و باعث التهاب و افزایش وزن می شود که برای اعضای بدن مضر است. طبق انستیتوی ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی نشان داده است با گذشت زمان التهابات در ایجاد مقاومت به انسولین نقش دارد. همچنین فشار خون بالا و کلسترول بالا هر دو می توانند به دیابت مرتبط باشند.
به مجموعه شرایطی گفته می شود که ابتلا به دیابت نوع دوم را بالا می برد از جمله فشار خون بالا، سطح کلسترول و تری گلیسیرید بالا.
نژاد های خاصی وجود دارد که بیشتر از سایرین به دیابت مبتلا می شوند، اگرچه این روند قابل توضیح نیست. همچنین افزایش سن بخصوص بالای ۴۵ سالگی احتمال ابتلا بیشتر است.
مبتلا شدن به پیش دیابت به این معنی نیست که دیابت مبتلا هستید با تغییر سبک زندگی می توانید می توانید آن را کنترل کنید.
بهتر غذا بخورید:
با انتخاب میوه ها و سبزیجات و آجیل ها در مقابل نوشابه، چیپس و فست فود می توانید به تنظیم قند خون کمک کنید. با یک متخصص تغذیه برای تنظیم قند خون در تماس باشید.
ورزش:
ورزش به این معنا نیست که چهار روز در هفته برای یک ساعت به باشگاه بروید! فعالیتتان را بیشتر کنید. هفته ای دو بار پیاده روی طولانی داشته باشید سپس در باشگاه به عضله سازی بپردازید. عضله سازی در بلند مدت باعث کاهش مقاومت به انسولین می شود.
کاهش وزن:
به طور معمول، دو روش قبلی یعنی پرهیز از غذاهای چرب و ورزش باعث کاهش وزن می شود.
